Artikel ini membawa anda pengetahuan yang berkaitan tentang java, yang terutamanya memperkenalkan isu yang berkaitan dengan tatasusunan, termasuk sebab untuk menggunakan tatasusunan, takrif tatasusunan, permulaan tatasusunan dan fungsi tatasusunan , dsb. Saya harap ia akan membantu semua orang.
Kajian yang disyorkan: "tutorial java"
Soalan 1:
Apabila mengisytiharkan pembolehubah, setiap pembolehubah individu mesti sepadan dengan nama pembolehubah, tetapi kini apabila kumpulan data daripada jenis yang sama akan diproses, Jika anda ingin mewakili umur 100 orang dalam kelas, dan anda pasti tidak mahu menentukan 100 pembolehubah untuk mewakili umur semua orang, apakah yang perlu anda lakukan? Pertimbangkan contoh berikut sekali lagi.
umur int = 17;//Menunjukkan umur
Soalan 2:
Untuk mencari hasil tambah dua nombor, anda memerlukan kaedah Untuk mencari hasil tambah 5 nombor, anda memerlukan Overload kaedah untuk mencari jumlah 100 nombor, jumlah 1000 nombor, dan jumlah 10000 nombor Senarai parameter kaedah akan menjadi sangat panjang, dan akan ada banyak kaedah, dan anda akan mempunyai untuk mengingati kaedah yang mana Kaedah yang mempunyai dua parameter dan kaedah yang mempunyai tiga parameter. Ini sentiasa terasa sangat tidak menyenangkan Jika anda menganalisis fungsi ini dengan teliti, ia sebenarnya hanya untuk mencari jumlah set nilai Kaedah ini tidak mengambil berat tentang bilangan tambahan, ia hanya mengambil berat tentang nombor yang perlu ditambah.
Cadangan Sarjana: Apabila mentakrifkan parameter formal kaedah, sebaiknya tidak melebihi 5.
Ringkasnya, ia adalah satu set data, longgokan data. Tatasusunan yang dipanggil ialah borang data di mana beberapa pembolehubah daripada jenis yang sama disusun dengan teratur untuk kemudahan pemprosesan dalam pengaturcaraan. Koleksi data ini daripada jenis yang sama disusun dalam susunan tertentu dipanggil tatasusunan . Setiap data dalam tatasusunan dipanggil elemen tatasusunan Unsur-unsur dalam tatasusunan diindeks untuk menunjukkan lokasi storannya Indeks bermula dari 0 dan saiz langkah ialah 1. Ia sedikit seperti nombor baris baris yang meningkat. mengikut baris.
1.3 Definisi tatasusunan
Kaedah 1 (disyorkan untuk menggunakan ): Jenis elemen tatasusunan [ ] Nama tatasusunan; cth: int[] umur; Anda boleh menganggap int[] sebagai jenis data, jenis tatasusunan jenis int.
Kaedah 2:Jenis elemen tatasusunan Nama tatasusunan[]; cth: int umur[];Nota:
Tatasusunan mesti dimulakan sebelum ia boleh digunakan. Kerana permulaan bermakna memperuntukkan ruang dalam ingatan. 2. Permulaan tatasusunan
Apa yang dipanggil inisialisasi adalah untuk memperuntukkan memori kepada tatasusunan elemen dan berikan memori kepada setiap elemen. Dua cara untuk memulakan tatasusunan dibahagikan kepada
pemulaan statik, pemulaan dinamik; dimulakanSetelah pemulaan selesai, panjang tatasusunan ditetapkan melainkan dimulakan semula. Dalam erti kata lain, tatasusunan ialah panjang tetap . Tatasusunan mempunyai panjang tetap: Setelah tatasusunan berjaya dimulakan, bilangan elemen dalam tatasusunan ditetapkan dan tidak boleh diubah. Jika anda perlu menukarnya, anda hanya boleh memulakannya semula.
2.1 Permulaan statik tatasusunan Terpulang kepada kita untuk menetapkan nilai permulaan bagi setiap elemen tatasusunan, dan panjang tatasusunan ditentukan oleh sistem (JVM).
Sintaks:Jenis elemen tatasusunan [] Nama tatasusunan =
baharu Jenis elemen tatasusunan []{elemen 1, elemen 2, elemen 3,....};Contoh:
int[] nombor = baharu int[]{1,3,5,7,9};
Kaedah penulisan mudah, mesti dimulakan serta-merta selepas pengisytiharan, tidak boleh diisytiharkan dahulu dan kemudian dimulakan int[] nums = {1,3,5,7,9};
Ilustrasi pemulaan statik dan penugasan semula tatasusunan
Kami tetapkan naik tatasusunan Bilangan elemen (panjang tatasusunan) , dan nilai awal setiap elemen tatasusunan ditentukan oleh sistem.
Sintaks:
Jenis elemen tatasusunan [] Nama tatasusunan = jenis unsur Tatasusunan baharu [ panjang ];
Contoh:
int[] ages = new int[ 100 ];
Nota: int[] nums = baharu int[5]{1,3, 5,7,9};//Tulisan salah. Pemulaan statik dan pemulaan dinamik tidak boleh digunakan pada masa yang sama.
Apabila kami mengetahui terlebih dahulu data apa yang perlu disimpan , pilih pemulaan statik ; 🎜>Apabila kami
tidak tahu terlebih dahulu data apa yang perlu disimpan , kami hanya boleh menggunakan pemulaan dinamik ; > >Java menetapkan nilai awal untuk jenis data, seperti ditunjukkan di bawah:
Jenis data
|
Nilai awal | ||||||||||||||||
bait, pendek, int | 0 | ||||||||||||||||
panjang td> | 0L | ||||||||||||||||
terapung | 0F | ||||||||||||||||
ganda | 0.0D | ||||||||||||||||
boolean | false | ||||||||||||||||
char | 'u0000' (menandakan kosong) | ||||||||||||||||
Jenis data rujukan | null |
NullPointerException:空指针异常(空引用)。
出现该异常的原因:当数组还未初始化,就直接操作数组
如以下代码:
String[] bs = null; System.out.println(bs.length)
ArrayIndexOutOfBoundsException:数组的索引越界异常。
出现该异常的原因:根据索引取出数据元素时,输入了超出数组索引范围之外的值。
如下代码:
int[] nums = {1,3,5,7,9}; int a = nums[4];
/** * 求数组最大值 * * @param nums * @return */ public static int getMax(int[] nums) { int result = 0; for (int i = 0; i 9c7b11bfa3ff5f0940b8ea5c0821c84e num) { result = num; } } return result; }
当我们直接使用System.out.println()打印数组的时候,打印出来是hashCode值,如
int[] nums = new int[]{1, 3, 5, 7, 9}; System.out.println(nums);
我们不喜欢,我们想打印数组的时候,把该数组的元素打印出来,这时需要循环遍历打印
int[] nums = new int[]{1, 3, 5, 7, 9}; for (int i = 0; i 3f40d6801d52824bc5cc39707ea4ab57= 0; i--) { result[index] = nums[i]; index++; } return result; }
数组的线性搜索指得就是挨个遍历,查找数组中与key相同的元素,若查找不到则可以返回-1(惯例,自定义),其效率为O(n)。
例子:int[] arr = {10,20,30,10,50,-30,10};获取元素10在arr数组中第一次出现的索引和最后一次出现的索引
/** * 获取数组中指定元素第一次出现的索引 * * @param nums * @param element * @return */ public static int indexOf(int[] nums, int element) { for (int i = 0; i ed78c9b2c0c5a5caec46ff34a5fe5ba5= 0; i--) { if (element == nums[i]) { return i; } } return -1; }
在前面的文章中我们有提到数组其实就是是多个数据的集合。如果现在有多个数组,我想把多个数组保存在一个集合中,此时我又应该如何完成呢?此时就需要引入多维数组的概念。多维数组其实就是把整个数组看成一个元素,存放到另一个数组当中去。
多维数组的语法:
数组元素类型[] 数组名;
例如如下定义二维数组的格式:
int[][] arr = new int[][] { arr1 ,arr2,arr3 }; int[][] arr = new int[][] { {1,2,3} , {4,5}, {6} };
注意:严格上说在Java中不存在多维数组的概念。为了和C语言做区分一般称之为数组中的数组。
静态初始化:
int[][] arr = new int[][] {
{1,2,3} ,
{4,5},
{6}
};
动态初始化:
int[][] arr = new int[3][5] ;//创建一个长度为3的二维数组,每一个元素(一维数组)的长度为5。
针对于N维数组,需要N个循环嵌套。
Java5对数组的新语法支持主要是增强for循环(foreach)和方法的可变参数。
在之前我们使用for循环的打印元素操作如下
int[] nums = new int[]{1, 3, 5, 7, 9}; for (int i = 0; i fc94e68f7aa2711b3ffbc52bdc58654b语法糖。<p><strong>注意</strong>:语法糖的最大甜头就是让开发者写更少、更简单的代码,完成相同的功能。<span style="color:#4da8ee;"><strong>当我们在迭代数组元素的时候不关心数组的索引的时,首选使用foreach</strong></span>。当然咯,foreach远远没有本篇博客讲解的这么简单,星仔到时候带着大家在集合框架篇的时候再深入讲解foreach。</p><p style="text-align:center;"><img alt="" src="https://img.php.cn/upload/article/000/000/067/b9c206b202be8e9cc09cbc7b102a4161-37.png"></p><h2 id="5.2%20%E6%96%B9%E6%B3%95%E7%9A%84%E5%8F%AF%E5%8F%98%E5%8F%82%E6%95%B0">5.2 方法的可变参数</h2><p><strong>Java5的时候为什么要增加可变参数呢?我们来看一下以下的需求</strong></p><p>需求:编写一个方法,统计使用数组传递过来的总和。</p><p><img alt="" src="https://img.php.cn/upload/article/000/000/067/0ab0ceca8f5fec17090a4aca68d9e560-39.png"></p><p><strong>虽然说也是可以实现,但是我们心里肯定是不爽的,主要在于以下几点:</strong></p>
那如果要解决该问题该怎么办呢?这个时候就需要引入Java5的另一个新特性:方法的可变参数(说的是参数的个数可变)
注意:
数组拷贝:从指定源数组中复制一个数组,复制从指定的位置开始,到目标数组的指定位置结束。
数组拷贝操作是经常使用到的,SUN就直接把数组的拷贝操作存放在JDK中的System类中。
Object:Java语言中的根类。是所有类的老祖宗。Object可以表示任意数据类型。
该方法没有方法体,该方法使用了native修饰符(本地方法)。该方法底层使用了C/C++语言实现了,Java直接调用其他语言编写好的功能。
arraycopy 方法使用方式:
System.arraycopy(src, 2, dest, 5, 4);
查阅API文档了(Java的帮助文档/好比字典),在什么类中有什么功能的方法即可。文档在手,天下我有!
推荐学习:《java学习教程》
Atas ialah kandungan terperinci Array ringkasan pembelajaran Java (tersusun dan dikongsi). Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!