Antaramuka dalam Java mentakrifkan satu set tandatangan kaedah tetapi tidak menyediakan pelaksanaan untuk: 1. Mentakrifkan kontrak untuk memastikan interaksi yang konsisten antara kelas yang berbeza 2. Menyahgandingkan abstraksi dan pelaksanaan 3. Mengasingkan perubahan . Senario aplikasi termasuk: kontrak perkhidmatan, abstraksi data, pemprosesan acara, corak strategi dan suntikan pergantungan.
Peranan antara muka dalam Java
Antaramuka ialah mekanisme untuk mentakrifkan kontrak dalam Java Ia mentakrifkan satu set tandatangan kaedah tanpa menyediakan pelaksanaan. Antara muka digunakan untuk:
Mentakrifkan kontrak:
Antara muka memaksa objek yang melaksanakannya untuk melaksanakan kaedah yang ditetapkan. Ini memastikan kelas yang berbeza berinteraksi antara satu sama lain dengan cara yang konsisten.
Menyahganding abstraksi dan pelaksanaan:
Antara muka abstraksi dan pelaksanaan yang berasingan. Ini membolehkan pembangun menumpukan pada aspek abstrak antara muka tanpa perlu risau tentang pelaksanaan asas.
Menggalakkan polimorfisme:
Antara muka membenarkan objek berinteraksi dalam cara polimorfik. Ini bermakna objek yang melaksanakan antara muka yang berbeza boleh dianggap sebagai jenis yang sama, menjadikannya mudah untuk menulis kod generik.
Asingkan perubahan:
Antara muka menyediakan cara untuk menukar pelaksanaan tanpa menjejaskan kod pelanggan. Apabila pelaksanaan perlu diubah suai, hanya kelas pelaksanaan perlu diubah suai, tanpa mengubah suai antara muka.
Senario Aplikasi:
Antara muka digunakan secara meluas dalam aplikasi Java untuk senario berikut:
Atas ialah kandungan terperinci Apakah peranan antara muka dalam java. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!