Rumah >pembangunan bahagian belakang >Golang >Penerokaan keperluan parameter formal Golang: kecekapan pemindahan parameter, kaedah permulaan parameter

Penerokaan keperluan parameter formal Golang: kecekapan pemindahan parameter, kaedah permulaan parameter

WBOY
WBOYasal
2024-03-02 22:12:04864semak imbas

Penerokaan keperluan parameter formal Golang: kecekapan pemindahan parameter, kaedah permulaan parameter

Penerokaan keperluan parameter formal Golang: kecekapan pemindahan parameter, kaedah permulaan parameter

Bahasa Go ialah bahasa pengaturcaraan ditaip secara statik dengan sokongan serentak yang cekap dan sintaks ringkas. Dalam bahasa Go, kaedah menghantar parameter formal fungsi mempunyai kesan penting terhadap kecekapan dan prestasi program. Artikel ini akan bermula dari perspektif keperluan parameter formal Golang, meneroka kecekapan pemindahan parameter dan kaedah pemulaan parameter, dan menyediakan contoh kod khusus untuk digambarkan.

1. Kecekapan hantaran parameter

Dalam bahasa Go, kaedah hantaran parameter terutamanya dibahagikan kepada dua jenis: hantaran nilai dan hantaran rujukan. Untuk parameter jenis nilai, salinan parameter dihantar ke fungsi apabila fungsi dipanggil manakala untuk parameter jenis rujukan, alamat parameter dihantar terus. Isu kecekapan lulus nilai dan lulus rujukan dibincangkan di bawah:

  1. Lulus nilai

Kaedah lulus nilai lebih cekap apabila parameter kecil, kerana hanya satu salinan memori diperlukan. Walau bagaimanapun, untuk struktur atau objek data yang lebih besar, pemindahan nilai boleh menyebabkan kemerosotan prestasi, kerana salinan keseluruhan struktur data perlu disalin, yang menggunakan sejumlah besar memori dan masa.

package main

import "fmt"

func modifyValue(num int) {
    num = num + 10
}

func main() {
    x := 10
    modifyValue(x)
    fmt.Println(x) // 输出结果仍为10
}

Dalam contoh di atas, walaupun nilai parameter num diubah suai dalam fungsi modifyValue, dicetak dalam <code>utama fungsi Nilai >x masih 10, menunjukkan pemindahan nilai tidak akan mengubah nilai parameter asal. modifyValue函数中修改了参数num的值,但是在main函数中打印x的值仍然是10,说明值传递并不会改变原来的参数值。

  1. 引用传递

引用传递的方式在参数较大的情况下效率更高,因为只需要传递参数的地址,不会产生额外的内存拷贝。但是需要注意引用传递可能会修改原参数的值,需要慎重使用。

package main

import "fmt"

func modifySlice(slice []int) {
    slice[0] = 100
}

func main() {
    nums := []int{1, 2, 3}
    modifySlice(nums)
    fmt.Println(nums) // 输出结果为[100 2 3]
}

在上面的示例中,modifySlice函数修改了参数slice的值,影响了原参数nums的值,所以main函数中打印nums的值为[100 2 3]

二、参数初始化方式

在Go语言中,参数的初始化有多种方式,包括使用字面值、使用new函数和使用make函数。下面分别介绍这三种初始化方式:

  1. 使用字面值

使用字面值初始化参数是最简单的方式,直接通过赋值即可完成初始化。

package main

import "fmt"

func main() {
    num := 10
    str := "Hello"
    arr := []int{1, 2, 3}
    
    fmt.Println(num)
    fmt.Println(str)
    fmt.Println(arr)
}

在上面的示例中,通过字面值初始化了整型变量num、字符串变量str和整型切片arr

  1. 使用new函数

new函数用于分配内存空间,并返回指向该内存空间的指针。

package main

import "fmt"

func main() {
    numPtr := new(int)
    
    fmt.Println(*numPtr) // 输出结果为0
}

在上面的示例中,使用new函数初始化了一个整型指针numPtr,初始值为0。

  1. 使用make函数

make函数用于创建切片、映射和通道等引用类型的数据结构。

package main

import "fmt"

func main() {
    slice := make([]int, 3)
    m := make(map[string]int)
    
    fmt.Println(slice) // 输出结果为[0 0 0]
    fmt.Println(m) // 输出结果为map[]
}

在上面的示例中,使用make函数分别初始化了一个包含三个元素的整型切片slice和一个空的字符串到整型的映射m

    Melalui rujukan

    🎜Kaedah lulus melalui rujukan adalah lebih cekap apabila parameternya besar, kerana hanya alamat parameter perlu diluluskan, dan tiada salinan memori tambahan akan dihasilkan. Walau bagaimanapun, perlu diingatkan bahawa lulus melalui rujukan boleh mengubah suai nilai parameter asal, jadi ia perlu digunakan dengan berhati-hati. 🎜rrreee🎜Dalam contoh di atas, fungsi modifySlice mengubah nilai parameter slice, yang mempengaruhi nilai parameter asal nums, jadi nums yang dicetak dalam fungsi >utama ialah [100 2 3]. 🎜🎜2. Kaedah permulaan parameter🎜🎜Dalam bahasa Go, terdapat banyak cara untuk memulakan parameter, termasuk menggunakan nilai literal, menggunakan fungsi baharu dan menggunakan fungsi make. Tiga kaedah pemulaan diperkenalkan di bawah: 🎜🎜🎜Menggunakan nilai literal 🎜🎜🎜Menggunakan nilai literal untuk memulakan parameter ialah cara paling mudah, dan permulaan boleh dilengkapkan terus dengan memberikan nilai. 🎜rrreee🎜Dalam contoh di atas, pembolehubah integer num, pembolehubah rentetan str dan hirisan integer arr dimulakan melalui nilai literal. 🎜
      🎜Gunakan fungsi baharu 🎜🎜🎜Fungsi baharu digunakan untuk memperuntukkan ruang memori dan mengembalikan penunjuk ke ruang ingatan. 🎜rrreee🎜Dalam contoh di atas, penunjuk integer numPtr dimulakan menggunakan fungsi baharu dan nilai permulaan ialah 0. 🎜
        🎜Gunakan fungsi make 🎜🎜🎜Fungsi make digunakan untuk mencipta struktur data jenis rujukan seperti kepingan, peta dan saluran. 🎜rrreee🎜Dalam contoh di atas, fungsi make digunakan untuk memulakan hirisan integer slice yang mengandungi tiga elemen dan pemetaan rentetan-ke-integer kosong m. 🎜🎜Ringkasnya, artikel ini membincangkan kecekapan pemindahan parameter dan kaedah pemulaan parameter dari perspektif keperluan parameter formal Golang dan menyediakan contoh kod khusus untuk ilustrasi. Dalam pengaturcaraan sebenar, adalah perlu untuk memilih kaedah pemindahan parameter yang sesuai dan kaedah permulaan mengikut situasi tertentu untuk meningkatkan kecekapan dan prestasi program. 🎜

Atas ialah kandungan terperinci Penerokaan keperluan parameter formal Golang: kecekapan pemindahan parameter, kaedah permulaan parameter. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!

Kenyataan:
Kandungan artikel ini disumbangkan secara sukarela oleh netizen, dan hak cipta adalah milik pengarang asal. Laman web ini tidak memikul tanggungjawab undang-undang yang sepadan. Jika anda menemui sebarang kandungan yang disyaki plagiarisme atau pelanggaran, sila hubungi admin@php.cn