Tanpa membahagikannya kepada token, belajar terus daripada bait dengan cekap juga boleh digunakan dengan cara ini.

Apabila mentakrifkan model bahasa, kaedah pembahagian kata asas sering digunakan untuk membahagikan ayat kepada perkataan, sub-kata atau aksara. Segmentasi subkata telah lama menjadi pilihan paling popular kerana ia memberikan keseimbangan antara kecekapan latihan dan keupayaan untuk mengendalikan perkataan di luar perbendaharaan kata. Walau bagaimanapun, beberapa kajian telah menunjukkan masalah dengan pembahagian subkata, seperti kekurangan keteguhan pengendalian kesilapan taip, perubahan ejaan dan huruf kecil, dan perubahan morfologi. Oleh itu, isu-isu ini perlu dipertimbangkan dengan teliti dalam reka bentuk model bahasa untuk meningkatkan ketepatan dan keteguhan model.

Oleh itu, sesetengah penyelidik telah memilih pendekatan menggunakan jujukan bait, iaitu melalui pemetaan hujung ke hujung data mentah kepada hasil ramalan tanpa sebarang pembahagian perkataan. Berbanding dengan model sub-kata, model bahasa peringkat byte lebih mudah untuk digeneralisasikan kepada bentuk tulisan dan perubahan morfologi yang berbeza. Walau bagaimanapun, pemodelan teks sebagai bait bermakna urutan yang dijana lebih panjang daripada subkata yang sepadan. Untuk meningkatkan kecekapan, ia perlu dicapai dengan menambah baik seni bina.

Autoregressive Transformer menduduki kedudukan dominan dalam pemodelan bahasa, tetapi masalah kecekapannya amat ketara. Kos pengiraannya meningkat secara kuadratik apabila panjang jujukan meningkat, mengakibatkan kebolehskalaan yang lemah untuk jujukan yang panjang. Untuk menyelesaikan masalah ini, para penyelidik memampatkan perwakilan dalaman Transformer untuk mengendalikan urutan yang panjang. Satu pendekatan sedemikian ialah pembangunan pendekatan pemodelan sedar panjang yang menggabungkan kumpulan token dalam lapisan perantaraan, dengan itu mengurangkan kos pengiraan. Baru-baru ini, Yu et al mencadangkan kaedah yang dipanggil MegaByte Transformer. Ia menggunakan serpihan bait bersaiz tetap untuk mensimulasikan bentuk mampat sebagai subkata, sekali gus mengurangkan kos pengiraan. Walau bagaimanapun, ini mungkin bukan penyelesaian terbaik pada masa ini dan memerlukan penyelidikan dan penambahbaikan lanjut.

Dalam kajian terkini, sarjana dari Universiti Cornell memperkenalkan model bahasa peringkat bait yang cekap dan ringkas yang dipanggil MambaByte. Model ini diperoleh daripada penambahbaikan langsung seni bina Mamba yang diperkenalkan baru-baru ini. Seni bina Mamba dibina berdasarkan kaedah model angkasa lepas (SSM), manakala MambaByte memperkenalkan mekanisme pemilihan yang lebih cekap, menjadikannya berprestasi lebih baik apabila memproses data diskret seperti teks, dan juga menyediakan pelaksanaan GPU yang cekap. Para penyelidik secara ringkas memerhatikan menggunakan Mamba yang tidak diubah suai dan mendapati bahawa ia dapat mengurangkan kesesakan pengiraan utama dalam pemodelan bahasa, dengan itu menghapuskan keperluan untuk tampalan dan menggunakan sepenuhnya sumber pengiraan yang tersedia.

• Tajuk kertas: MambaByte: Model Ruang Negeri Terpilih tanpa token
• Pautan kertas: https://arxiv.org.pdf Dalam percubaan, mereka membandingkan MambaByte dengan seni bina Transformers, SSM dan MegaByte (menampal). Seni bina ini dinilai di bawah parameter tetap dan tetapan pengiraan dan pada beberapa set data teks bentuk panjang. Rajah 1 meringkaskan penemuan utama mereka.

Berbanding dengan Transformers peringkat byte, MambaByte menyediakan penyelesaian yang lebih pantas dan berprestasi tinggi, manakala kecekapan pengkomputeran juga telah dipertingkatkan dengan ketara. Para penyelidik juga membandingkan model bahasa bebas token dengan model subkata terkini dan mendapati bahawa MambaByte berdaya saing dalam hal ini dan boleh mengendalikan urutan yang lebih panjang. Hasil kajian ini menunjukkan bahawa MambaByte boleh menjadi alternatif yang berkuasa kepada tokenizer sedia ada yang bergantung pada mereka, dan dijangka menggalakkan perkembangan selanjutnya pembelajaran hujung ke hujung.

Latar Belakang: Model Jujukan Ruang Keadaan Terpilih

SSM menggunakan persamaan pembezaan tertib pertama untuk memodelkan evolusi masa keadaan tersembunyi. SSM invarian masa linear telah menunjukkan hasil yang baik dalam pelbagai tugas pembelajaran mendalam. Walau bagaimanapun, baru-baru ini penulis Mamba, Gu dan Dao berpendapat bahawa dinamik berterusan kaedah ini kekurangan pemilihan konteks yang bergantung kepada input dalam keadaan tersembunyi, yang mungkin diperlukan untuk tugas seperti pemodelan bahasa. Oleh itu, mereka mencadangkan kaedah Mamba, yang ditakrifkan secara dinamik dengan mengambil input x(t) ∈ R, keadaan tersembunyi h(t) ∈ R^n, dan output y(t) ∈ R sebagai keadaan berterusan yang berubah-ubah masa. pada masa t ialah:

Parameternya ialah matriks sistem invarian masa pepenjuru A∈R^(n×n), dan matriks input dan output yang berubah-ubah B (t)∈R^ (n× 1) dan C (t)∈R^(1×n).

Untuk memodelkan siri masa diskret seperti bait, dinamik masa berterusan dalam (1) mesti dianggarkan melalui pendiskretan. Ini menghasilkan ulangan terpendam masa diskret, dengan matriks A, B dan C baharu pada setiap langkah masa, iaitu

Perhatikan bahawa (2) adalah serupa dengan versi linear rangkaian saraf berulang, yang boleh ditemui dalam bahasa Gelung ini digunakan semasa penjanaan model. Diskretisasi memerlukan setiap kedudukan input mempunyai langkah masa, iaitu Δ[k], sepadan dengan x [k] = x (t_k) daripada . Matriks masa diskret A, B dan C kemudiannya boleh dikira daripada Δ[k]. Rajah 2 menunjukkan bagaimana Mamba memodelkan jujukan diskret.

Di Mamba, istilah SSM ialah input terpilih, iaitu, B, C dan Δ ditakrifkan sebagai fungsi input x [k]∈R^d:

di mana W_B ∈ R^(n×d) (C ditakrifkan sama), W_Δ ∈ R^(d×r) dan W_R ∈ R^(r×d) (untuk sesetengah r ≪d) ialah pemberat yang boleh dipelajari, Dan softplus memastikan positif. Ambil perhatian bahawa untuk setiap dimensi input d, parameter SSM A, B dan C adalah sama, tetapi bilangan langkah masa Δ adalah berbeza ini menghasilkan saiz keadaan tersembunyi n × d untuk setiap langkah masa k.

Mamba membenamkan lapisan SSM ini ke dalam model bahasa rangkaian saraf yang lengkap. Khususnya, model ini menggunakan satu siri lapisan gating yang diilhamkan oleh SSM berpagar sebelumnya. Rajah 3 menunjukkan seni bina Mamba menggabungkan lapisan SSM dengan rangkaian saraf berpagar.

Imbasan selari berulang linear. Pada masa latihan, pengarang mempunyai akses kepada keseluruhan jujukan x, membolehkan pengiraan ulangan linear yang lebih cekap. Penyelidikan oleh Smith et al [2023] menunjukkan bahawa pengulangan berurutan dalam SSM linear boleh dikira dengan cekap menggunakan imbasan selari yang cekap. Untuk Mamba, pengarang mula-mula memetakan ulangan kepada jujukan L tuple, di mana e_k =, dan kemudian mentakrifkan pengendali persatuan supaya . Akhirnya, mereka menggunakan imbasan selari untuk mengira urutan . Secara umum, ini mengambil masa , menggunakan pemproses L/2, di mana

🎜 ialah kos pendaraban matriks. Ambil perhatian bahawa A ialah matriks pepenjuru dan ulangan linear boleh dikira secara selari dalam masa 🎜🎜🎜 dan ruang O (nL). Imbasan selari menggunakan matriks pepenjuru juga berjalan dengan sangat cekap, hanya memerlukan O (nL) FLOPs. 🎜🎜

Hasil eksperimen

Jadual 2 menunjukkan bit per bait (BPB) untuk setiap set data. Dalam eksperimen ini, model MegaByte758M+262M dan MambaByte menggunakan bilangan FLOP setiap bait yang sama (lihat Jadual 1). Pengarang mendapati bahawa MambaByte secara konsisten mengatasi MegaByte pada semua set data. Selain itu, penulis ambil perhatian bahawa disebabkan kekangan pembiayaan mereka tidak dapat melatih MambaByte pada 80B bait penuh, tetapi MambaByte masih mengatasi MegaByte dengan 63% kurang pengiraan dan 63% kurang data latihan. Selain itu, MambaByte-353M mengatasi prestasi Transformer dan PerceiverAR skala byte.

Mengapa MambaByte berprestasi lebih baik daripada model yang lebih besar dalam beberapa langkah latihan? Rajah 1 meneroka lagi hubungan ini dengan melihat model dengan bilangan parameter yang sama. Angka tersebut menunjukkan bahawa untuk model MegaByte dengan saiz parameter yang sama, model dengan tampalan input yang kurang menunjukkan prestasi yang lebih baik, tetapi selepas mengira penormalan, ia menunjukkan prestasi yang sama. Sebenarnya, Transformer penuh, walaupun lebih perlahan dari segi mutlak, berprestasi serupa dengan MegaByte selepas normalisasi pengiraan. Sebaliknya, beralih kepada seni bina Mamba boleh meningkatkan penggunaan pengiraan dan prestasi model dengan ketara.

Berdasarkan penemuan ini, Jadual 3 membandingkan versi yang lebih besar bagi model ini pada set data PG19. Dalam eksperimen ini, penulis membandingkan MambaByte-972M dengan MegaByte-1.3B+350M dan model peringkat bait lain serta beberapa model subkata SOTA. Mereka mendapati bahawa MambaByte-972M mengatasi semua model peringkat bait dan berdaya saing dengan model subkata walaupun dilatih pada hanya 150B bait.

Penjanaan teks. Inferens autoregresif dalam model Transformer memerlukan caching keseluruhan konteks, yang memberi kesan ketara kepada kelajuan penjanaan. MambaByte tidak mempunyai kesesakan ini kerana ia mengekalkan hanya satu keadaan tersembunyi yang berubah-ubah masa setiap lapisan, jadi masa setiap langkah generasi adalah malar. Jadual 4 membandingkan kelajuan penjanaan teks MambaByte-972M dan MambaByte-1.6B dengan MegaByte-1.3B+350M pada GPU PCIe A100 80GB. Walaupun MegaByte sangat mengurangkan kos penjanaan melalui tampalan, mereka mendapati bahawa MambaByte adalah 2.6 kali lebih pantas di bawah tetapan parameter yang sama disebabkan penggunaan penjanaan gelung.

Atas ialah kandungan terperinci Tanpa membahagikannya kepada token, belajar terus daripada bait dengan cekap juga boleh digunakan dengan cara ini.. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!