Apakah perbezaan antara fail pengepala dan fail sumber

Perbezaan antara fail pengepala dan fail sumber: 1. Fungsi dan kegunaan yang berbeza Fail pengepala digunakan terutamanya untuk mengisytiharkan dan mentakrifkan pembolehubah, fungsi, kelas, struktur, dsb. untuk digunakan dalam fail sumber lain mengandungi program sebenar Laksanakan kod; 2. Proses penyusunan adalah berbeza Semasa proses penyusunan, fail pengepala biasanya disertakan dalam fail sumber Apabila fail sumber disusun, pengkompil akan mencari dan memasukkan fail pengepala yang diperlukan Tujuan utama fail pengepala adalah untuk menyediakan antara muka dan pengisytiharan supaya fail sumber lain boleh menggunakannya Dengan meletakkan pengisytiharan dan antara muka dalam fail pengepala, ia lebih mudah dibaca.

Fail pengepala dan fail sumber ialah dua jenis fail yang sering ditemui dalam pengaturcaraan. Walaupun ia berbeza dalam sambungan fail, ia mempunyai perbezaan yang jelas dalam fungsi dan tujuan.

Fail Pengepala biasanya mempunyai sambungan fail .h, manakala Fail Sumber biasanya mempunyai sambungan fail .c, .cpp atau .m. Perbezaan antara fail pengepala dan fail sumber akan diperkenalkan secara terperinci di bawah.

1. Fungsi dan tujuan:

Fail pengepala digunakan terutamanya untuk mengisytiharkan dan mentakrifkan pembolehubah, fungsi, kelas, struktur, dll. untuk digunakan dalam fail sumber lain. Ia biasanya termasuk prototaip fungsi, definisi kelas, definisi makro dan pengisytiharan pembolehubah global. Tujuan utama fail pengepala adalah untuk menyediakan antara muka dan pengisytiharan supaya fail sumber lain boleh menggunakan pengisytiharan ini tanpa mengetahui butiran pelaksanaan khusus.

Fail sumber mengandungi kod pelaksanaan sebenar program. Ia termasuk pelaksanaan fungsi khusus, definisi kaedah kelas, permulaan pembolehubah global, dsb. Tujuan utama fail sumber adalah untuk melaksanakan dan mentakrifkan fungsi, kelas dan pembolehubah yang diisytiharkan dalam fail pengepala.

2. Proses penyusunan:

Semasa proses penyusunan, fail pengepala biasanya disertakan dalam fail sumber. Apabila fail sumber disusun, pengkompil mencari dan memasukkan fail pengepala yang diperlukan supaya fungsi, kelas dan pembolehubah yang diisytiharkan di dalamnya boleh dikenali dengan betul dan digunakan pada masa penyusunan.

Fail sumber dan fail pengepala biasanya disusun bersama menjadi fail boleh laku. Pengkompil memadankan kod pelaksanaan dalam fail sumber dengan pengisytiharan dalam fail pengepala untuk memastikan fungsi dan pembolehubah digunakan dengan betul.

3. Kebolehbacaan dan kebolehselenggaraan:

Tujuan utama fail pengepala adalah untuk menyediakan antara muka dan pengisytiharan supaya fail sumber lain boleh menggunakannya. Dengan meletakkan pengisytiharan dan antara muka dalam fail pengepala, anda boleh menjadikan kod anda lebih jelas dan lebih mudah dibaca. Fail pengepala juga meningkatkan kebolehselenggaraan kod anda kerana sebarang perubahan pada fungsi, kelas atau pembolehubah hanya memerlukan satu pengubahsuaian dalam fail pengepala, dan bukannya semua fail sumber yang menggunakannya.

Fail sumber mengandungi kod pelaksanaan sebenar, yang mungkin rumit. Tujuan utama fail sumber adalah untuk melaksanakan dan mentakrifkan fungsi, kelas dan pembolehubah yang diisytiharkan dalam fail pengepala. Dengan meletakkan kod pelaksanaan dalam fail sumber, anda boleh menjadikan kod anda lebih modular dan boleh dibaca.

Ringkasnya, terdapat perbezaan jelas dalam fungsi dan kegunaan antara fail pengepala dan fail sumber. Fail pengepala digunakan terutamanya untuk pengisytiharan dan definisi, menyediakan antara muka dan pengisytiharan untuk digunakan oleh fail sumber lain. Fail sumber mengandungi kod pelaksanaan sebenar. Fail pengepala dan fail sumber berfungsi bersama untuk mencapai modulariti kod, kebolehbacaan dan kebolehselenggaraan.

Atas ialah kandungan terperinci Apakah perbezaan antara fail pengepala dan fail sumber. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!