Bagaimana untuk mengelakkan pengecualian penuding nol dalam pembangunan C++

Cara menghalang pengecualian penuding nol dalam pembangunan C++

Abstrak: Artikel ini terutamanya memperkenalkan cara mencegah pengecualian penunjuk nol dalam pembangunan C++, termasuk penggunaan penunjuk yang rasional, mengelakkan penunjuk berjuntai, menggunakan penunjuk pintar, dsb.

Kata kunci: Pembangunan C++, pengecualian penuding nol, penuding, penuding berjuntai, penunjuk pintar

Pengenalan: Dalam pembangunan C++, pengecualian penuding nol ialah masalah biasa dan menyusahkan. Pengecualian penuding nol berlaku apabila kami tidak mengendalikan penunjuk dengan betul dalam kod kami atau menggunakan penunjuk berjuntai. Artikel ini akan memperkenalkan beberapa kaedah untuk menghalang pengecualian penuding nol untuk membantu pembaca meningkatkan kualiti dan kebolehpercayaan kod mereka.

1. Penggunaan penunjuk yang munasabah

1. Memulakan penunjuk: Sebelum menggunakan penunjuk, pastikan untuk memulakannya kepada nullptr (standard selepas C++11) atau NULL (versi awal). Ini memastikan bahawa penunjuk tidak mengandungi sebarang nilai sampah selepas ia diisytiharkan.
2. Semak sama ada penunjuk adalah batal: Sebelum menggunakan penunjuk, pastikan anda menyemak sama ada ia adalah batal. Anda boleh menggunakan pernyataan bersyarat seperti pernyataan if atau operator ternary untuk menyemak sama ada penunjuk adalah batal, dan mengambil langkah pemprosesan yang sesuai seperti yang diperlukan.
3. Elakkan menggunakan penunjuk yang tidak dimulakan: Menggunakan penunjuk yang tidak dimulakan adalah berbahaya dan boleh membawa kepada hasil yang tidak dapat diramalkan. Apabila mengisytiharkan pembolehubah penunjuk, adalah lebih baik untuk segera memulakannya kepada nullptr atau nilai yang sesuai. . Ini mengelakkan masalah yang disebabkan oleh penunjuk berjuntai.

Elakkan keluaran berbilang penuding: Apabila kita menggunakan padam untuk melepaskan memori yang ditunjuk oleh penuding, kita harus menetapkan penuding kepada null untuk mengelak daripada melepaskan penuding semula dalam kod berikutnya.

Beri perhatian kepada kitaran hayat penunjuk: Dalam C++, kitaran hayat penunjuk harus konsisten dengan objek yang ditunjukkannya. Apabila objek dimusnahkan, penunjuk kepada objek harus dilepaskan.

1. 3. Gunakan penunjuk pintar
3. Konsep penunjuk pintar: Penunjuk pintar ialah penunjuk yang secara automatik boleh menguruskan kitaran hayat objek yang ditunjuk oleh penunjuk. C++11 memperkenalkan dua petunjuk pintar, shared_ptr dan unique_ptr.

shared_ptr: shared_ptr membenarkan berbilang penunjuk pintar untuk berkongsi objek yang sama, dan ia menguruskan pelepasan objek melalui pembilang. Apabila pembilang berkurangan kepada 0, shared_ptr secara automatik melepaskan objek.

unique_ptr: unique_ptr ialah penunjuk pintar dengan pemilikan eksklusif. Ia menjamin bahawa hanya satu penunjuk pintar mempunyai pemilikan objek dan objek itu akan dikeluarkan secara automatik selepas kitaran hayatnya tamat.

1. Kesimpulan: Pengecualian penunjuk nol adalah masalah biasa dalam pembangunan C++, tetapi kita boleh mengambil beberapa langkah pencegahan untuk mengurangkan kejadiannya. Artikel ini memperkenalkan kaedah seperti penggunaan penunjuk yang rasional, mengelakkan penunjuk berjuntai dan menggunakan penunjuk pintar untuk membantu pembaca mencegah pengecualian penuding nol dengan lebih baik dan meningkatkan kualiti dan kebolehpercayaan kod.
2. Rujukan:

https://en.cppreference.com/w/cpp/memory/shared_ptr

https://en.cppreference.com/w/cpp/memory/unique_ptr

(Jumlah bilangan perkataan : lebih kurang 500 patah perkataan)

Atas ialah kandungan terperinci Bagaimana untuk mengelakkan pengecualian penuding nol dalam pembangunan C++. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!