Kemahiran mengawal keadaan sempadan dalam ujian Golang

Kemahiran kawalan keadaan sempadan dalam ujian Golang

Pengenalan:
Dalam proses pembangunan perisian, ujian adalah pautan yang sangat penting. Ujian yang baik boleh membantu kami menemui kemungkinan kecacatan dan masalah, dengan itu memastikan kualiti dan kestabilan perisian. Dalam ujian, kawalan keadaan sempadan amat penting. Artikel ini akan memperkenalkan beberapa teknik untuk mengawal keadaan sempadan dalam ujian Golang, dan menggambarkannya dengan contoh kod.

1. Syarat Sempadan Biasa
Sebelum mengawal keadaan sempadan, mari kita fahami beberapa syarat sempadan biasa untuk ujian yang lebih baik.

1. Nilai Nihil: Di Golang, banyak jenis mempunyai nilai sifar yang sepadan, seperti nilai sifar jenis int ialah 0, nilai sifar jenis rentetan ialah rentetan kosong "", jenis slice, peta dan penunjuk Sifar nilai adalah nol dan lain-lain. Dalam ujian, kita perlu memastikan bahawa kod tidak membuang pengecualian apabila mengendalikan nilai nol.
2. Nilai Sempadan: Nilai sempadan merujuk kepada nilai pada titik kritikal julat nilai. Sebagai contoh, apabila berurusan dengan tatasusunan atau kepingan, kita perlu menguji logik kod apabila indeks ialah 0 atau nilai maksimum. Di samping itu, jika fungsi mempunyai julat parameter tertentu, kita juga perlu menguji nilai minimum dan maksimum parameter.
3. Kes Tepi: Keadaan tepi merujuk kepada nilai dalam situasi yang melampau. Nilai ini mungkin luar biasa atau situasi yang tidak mengikut logik konvensional, tetapi juga perlu diuji untuk memastikan keteguhan kod. Sebagai contoh, apabila berurusan dengan kepingan kosong, kod harus mengendalikannya dengan betul.

2. Kemahiran mengawal keadaan sempadan

1. Gunakan pernyataan bersyarat
   Pernyataan jika adalah pernyataan asas untuk mengawal aliran, kita boleh menggunakannya untuk mengawal keadaan sempadan. Dalam ujian, kami boleh melakukan pemprosesan yang berbeza mengikut keadaan yang berbeza untuk memastikan kod itu boleh bertindak balas dengan betul kepada syarat sempadan. Berikut ialah contoh:

func CalculateAverage(numbers []int) float64 {
    if len(numbers) == 0 {
        return 0.0
    }
    
    sum := 0
    for _, num := range numbers {
        sum += num
    }
    
    return float64(sum) / float64(len(numbers))
}

Dalam kod di atas, kami mula-mula menyemak sama ada panjang kepingan ialah 0, dan jika ya, kembalikan 0.0 secara langsung, jika tidak, kami terus mengira jumlah semua elemen dalam kepingan dan kembali purata. Dengan cara ini kita dapat mengendalikan kes hirisan kosong dengan betul.

2. Gunakan t.Run() untuk mengklasifikasikan subujian
   Apabila menulis kes ujian, kami biasanya menulis subujian yang berbeza untuk syarat sempadan yang berbeza. Untuk menyusun keputusan ujian dengan lebih baik dan meningkatkan kebolehbacaan, kita boleh menggunakan kaedah t.Run() untuk mengkategorikan subujian. Berikut ialah contoh:

func TestCalculateAverage(t *testing.T) {
    t.Run("Test with empty slice", func(t *testing.T) {
        numbers := []int{}
        result := CalculateAverage(numbers)
        if result != 0.0 {
            t.Error("Expected 0.0, got", result)
        }
    })
    
    t.Run("Test with positive numbers", func(t *testing.T) {
        numbers := []int{1, 2, 3, 4, 5}
        result := CalculateAverage(numbers)
        expected := 3.0
        if result != expected {
            t.Error("Expected", expected, "got", result)
        }
    })
}

Dalam kod di atas, kami menggunakan kaedah t.Run() untuk mentakrifkan dua sub-ujian, satu untuk kes kepingan kosong dan satu lagi untuk kes nombor positif. Untuk setiap ujian kecil, kita boleh menulis logik yang sepadan dan menggunakan kaedah t.Error() untuk melaporkan kegagalan ujian.

3. Menggunakan untuk gelung dan ujian nilai sempadan
   Dalam sesetengah kes, kita perlu menguji satu set nilai sempadan. Sebagai contoh, untuk tatasusunan dengan 10 elemen, kita perlu menguji indeks 0 dan 9. Untuk memudahkan proses ujian, kita boleh menggunakan gelung for yang digabungkan dengan nilai sempadan untuk diuji. Berikut ialah contoh:

func TestAccessElement(t *testing.T) {
    array := [10]int{0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9}
    
    for i := 0; i <= 9; i++ {
        t.Run(fmt.Sprintf("Test accessing element at index %d", i), func(t *testing.T) {
            result := AccessElement(array, i)
            expected := i
            if result != expected {
                t.Error("Expected", expected, "got", result)
            }
        })
    }
}

Dalam kod di atas, kami menggunakan gelung for untuk lelaran ke atas indeks tatasusunan dan mentakrifkan subujian menggunakan kaedah t.Run() dalam setiap gelung. Dengan cara ini, kita boleh menguji satu siri keadaan sempadan dengan sangat mudah.

Ringkasan:
Dalam menulis ujian berkualiti tinggi, mengawal keadaan sempadan adalah sangat penting. Artikel ini memperkenalkan beberapa teknik untuk mengawal keadaan sempadan dalam ujian Golang, termasuk menggunakan pernyataan bersyarat jika, menggunakan t.Run() untuk mengklasifikasikan subujian dan menggunakan ujian nilai gelung dan sempadan. Dengan mengawal keadaan sempadan dengan betul, kami boleh meningkatkan liputan ujian dan menemui lebih banyak masalah dan kecacatan yang berpotensi. Saya harap artikel ini telah memberikan sedikit bantuan untuk anda dalam mengawal keadaan sempadan dalam ujian Golang.

Atas ialah kandungan terperinci Kemahiran mengawal keadaan sempadan dalam ujian Golang. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!