golang tiada pengecualian pengendalian. Sebabnya ialah: Golang tidak memperkenalkan mekanisme pengendalian pengecualian dalam erti kata tradisional dalam reka bentuk bahasa Sebaliknya, ia menggunakan mekanisme yang dipanggil pengendalian ralat untuk mengurus dan mengendalikan ralat, yang dicapai dengan mengembalikan nilai ralat. Di Golang, jika fungsi menghadapi ralat semasa pelaksanaan, maklumat ralat akan dikembalikan kepada pemanggil sebagai nilai pulangan Pemanggil boleh menyemak nilai ralat yang dikembalikan dan mengendalikannya mengikut keperluan.
Sistem pengendalian tutorial ini: sistem windows10, versi go1.20.1, komputer Dell G3.
Golang ialah bahasa pengaturcaraan yang ditaip secara statik Ia tidak memperkenalkan mekanisme pengendalian pengecualian (Pengendalian Pengecualian) dalam erti kata tradisional dalam reka bentuk bahasa. Sebaliknya, Golang menggunakan mekanisme yang dipanggil Pengendalian Ralat untuk mengurus dan mengendalikan ralat.
Pengendalian ralat di Golang dilaksanakan dengan mengembalikan nilai ralat. Di Golang, jika fungsi menghadapi ralat semasa pelaksanaan, maklumat ralat akan dikembalikan kepada pemanggil sebagai nilai pulangan. Pemanggil boleh menyemak nilai ralat yang dikembalikan dan mengendalikannya dengan sewajarnya jika perlu.
Golang menyediakan jenis ralat terbina dalam yang boleh digunakan untuk mewakili ralat. Biasanya, fungsi mengembalikan nil sebagai nilai ralat apabila ia berjaya, dan mengembalikan nilai ralat bukan nol apabila ia gagal. Pemanggil boleh menggunakan pernyataan if atau pernyataan suis untuk menyemak nilai ralat selepas memanggil fungsi tersebut. Berikut adalah contoh:
``` go import ( "fmt" ) func divide(a, b int) (int, error) { if b == 0 { return 0, fmt.Errorf("division by zero") } return a / b, nil } func main() { result, err := divide(10, 2) if err != nil { fmt.Println("Error:", err) } else { fmt.Println("Result:", result) } } ```
Dalam contoh di atas, fungsi bahagi digunakan untuk mengira hasil bahagi a dengan b. Jika b ialah sifar, nilai ralat bukan nol dikembalikan, menunjukkan ralat bahagi dengan sifar. Dalam fungsi utama, kita mula-mula memanggil fungsi bahagi dan menetapkan hasil yang dikembalikan dan nilai ralat kepada pembolehubah hasil dan ralat. Kemudian kami menggunakan pernyataan if untuk menyemak sama ada ralat adalah nil. Jika tidak nil, ini bermakna ralat berlaku dalam panggilan fungsi dan kami mencetak mesej ralat. Jika tidak, kami mencetak nilai yang terhasil.
Selain menggunakan jenis ralat terbina dalam, Golang juga menyediakan cara untuk menyesuaikan jenis ralat. Dengan mentakrifkan struktur atau jenis tersuai yang melaksanakan antara muka ralat, kami boleh mencipta jenis ralat yang lebih khusus dan menambahkan beberapa maklumat tambahan pada mesej ralat.
Berikut ialah contoh menggunakan jenis ralat tersuai:
``` go import ( "fmt" ) type MyError struct { Msg string } func (e *MyError) Error() string { return e.Msg } func main() { err := &MyError{Msg: "custom error occurred"} fmt.Println(err.Error()) } ```
Dalam contoh di atas, kami menentukan struktur MyError, yang mengandungi medan Msg. Kami juga melaksanakan kaedah Ralat untuk jenis MyError, yang mengembalikan mesej ralat. Dalam fungsi utama, kami mencipta contoh jenis MyError dan memanggil kaedah Ralat untuk mendapatkan mesej ralat.
Seperti yang ditunjukkan dalam contoh di atas, walaupun Golang tidak mempunyai mekanisme pengendalian pengecualian tradisional, melalui mekanisme pengendalian ralat, kami boleh mengendalikan dan mengurus pelbagai situasi ralat secara fleksibel. Pendekatan pengendalian ralat ini memudahkan untuk menulis kod yang boleh dipercayai dan teguh serta mengelakkan overhed prestasi dan kerumitan pengendalian pengecualian.
Atas ialah kandungan terperinci Adakah golang mempunyai pengendalian pengecualian?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!