Inferens jenis pembolehubah tempatan dalam Java 10: Cara menggunakan kata kunci var akhir dalam pernyataan suis

Inferens jenis pembolehubah setempat dalam Java 10: Cara menggunakan kata kunci var akhir dalam penyataan suis

Apabila bahasa Java terus berkembang, setiap versi baharu memperkenalkan beberapa ciri dan penambahbaikan baharu. Dalam Java 10, salah satu ciri baharu yang penting ialah inferens jenis pembolehubah tempatan. Ciri ini membolehkan pembangun menggunakan kata kunci var dan bukannya pengisytiharan jenis eksplisit, menjadikan kod lebih diperkemas dan boleh dibaca. Artikel ini akan meneroka cara menggunakan kata kunci var akhir dalam pernyataan suis.

Dalam versi Java yang lalu, kami perlu mengisytiharkan jenis untuk setiap pembolehubah setempat secara eksplisit. Sebagai contoh, jika kita ingin mencipta keadaan penghakiman dalam pernyataan suis, kita mesti menulis seperti ini:

int number = 1;
String message = "";
switch (number) {
    case 1:
        message = "One";
        break;
    case 2:
        message = "Two";
        break;
    case 3:
        message = "Three";
        break;
    default:
        message = "Unknown";
        break;
}
System.out.println("The number is: " + message);

Dalam kod di atas, kita perlu mengisytiharkan nombor pembolehubah integer dan mesej pembolehubah rentetan. Kemudian, kami menggunakan pernyataan suis untuk menyemak nilai nombor dan menetapkannya kepada pembolehubah mesej mengikut situasi yang berbeza.

Dalam Java 10, kita boleh menggunakan ciri inferens jenis pembolehubah tempatan untuk memudahkan lagi kod. Kita boleh menggunakan kata kunci var dan bukannya pengisytiharan jenis eksplisit, dan kemudian biarkan pengkompil membuat kesimpulan jenis berdasarkan nilai permulaan pembolehubah. Mari lihat contoh berikut:

final var number = 1;
final var message = switch (number) {
    case 1:
        yield "One";
    case 2:
        yield "Two";
    case 3:
        yield "Three";
    default:
        yield "Unknown";
};
System.out.println("The number is: " + message);

Dalam kod di atas, kami menggunakan kata kunci var akhir untuk mengisytiharkan pembolehubah nombor dan mesej. Kemudian, kami menggunakan ungkapan suis untuk menggantikan pernyataan suis. Dalam Java 10, kita boleh menggunakan kata kunci hasil untuk mengembalikan nilai dan bukannya menggunakan penyataan putus dalam setiap cawangan kes. Dengan cara ini, kita boleh menggabungkan operasi logik dan tugasan, menjadikan kod lebih ringkas dan boleh dibaca.

Perlu diambil perhatian bahawa kami menggunakan kata kunci terakhir untuk menyatakan dengan jelas bahawa pembolehubah itu tidak boleh diubah. Ini kerana jenis yang disimpulkan oleh kata kunci var ditentukan berdasarkan nilai permulaan pembolehubah. Jika kita menukar nilai mesej dalam satu cabang ungkapan suis, pengkompil tidak akan dapat membuat kesimpulan jenis yang betul, mengakibatkan ralat kompilasi.

Untuk meringkaskan, inferens jenis pembolehubah tempatan dalam Java 10 membolehkan kami menggunakan kata kunci var dan bukannya pengisytiharan jenis eksplisit, menjadikan kod lebih ringkas dan boleh dibaca. Kita boleh menggunakan kata kunci var akhir dalam pernyataan suis untuk menggabungkan ungkapan suis dan menggabungkan logik dan operasi tugasan bersama-sama. Walau bagaimanapun, adalah penting untuk ambil perhatian bahawa kita mesti menyatakan dengan jelas bahawa pembolehubah itu tidak boleh diubah untuk mengelakkan ralat penyusunan.

Semoga artikel ini dapat membantu anda lebih memahami inferens jenis pembolehubah setempat dalam Java 10 dan cara menggunakan kata kunci var akhir dalam penyataan suis. Dengan ciri baharu ini, anda boleh menulis kod yang lebih ringkas dan boleh dibaca serta meningkatkan kecekapan pembangunan.

Atas ialah kandungan terperinci Inferens jenis pembolehubah tempatan dalam Java 10: Cara menggunakan kata kunci var akhir dalam pernyataan suis. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!