Gabungan pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengaturcaraan berfungsi dalam bahasa Go

Gabungan pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengaturcaraan berfungsi dalam bahasa Go

Sebagai bahasa pengaturcaraan yang baru muncul, bahasa Go menggabungkan kelebihan pengaturcaraan berorientasikan objek (Pengaturcaraan Berorientasikan Objek, OOP) dan Pengaturcaraan berfungsi (Functional Programming, FP) Ciri-ciri . Artikel ini akan meneroka cara menggabungkan pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengaturcaraan berfungsi dalam bahasa Go untuk menggunakan kelebihan kedua-dua paradigma pengaturcaraan dengan lebih baik.

1. Pelaksanaan pengaturcaraan berorientasikan objek dalam bahasa Go
Pengaturcaraan berorientasikan objek ialah cara berfikir berasaskan objek dengan merangkum data dan fungsi (kaedah) bersama-sama untuk membentuk kelas (Kelas dan penggunaan semula tingkah laku). . Dalam bahasa Go, struktur (Struktur) digunakan untuk melaksanakan ciri pengaturcaraan berorientasikan objek. Struktur mengandungi medan dan kaedah data.

Berikut ialah contoh menggunakan idea pengaturcaraan berorientasikan objek:

type Person struct {

name string
age  int

}

func (p Person) SayHello() {

fmt.Println("Hello, my name is", p.name)

}

func main()

func main()

Kod di atas mentakrifkan struktur Orang, yang mengandungi medan nama dan medan umur. Kaedah SayHello digunakan untuk mengeluarkan nama contoh Orang semasa ke konsol. Contoh Orang p dicipta dalam fungsi utama dan kaedah SayHello dipanggil. Melalui gabungan struktur dan kaedah, enkapsulasi data dan penggunaan semula tingkah laku dicapai.

2. Pelaksanaan pengaturcaraan berfungsi dalam bahasa Go

Pengaturcaraan fungsional ialah paradigma pengaturcaraan yang menganggap pengiraan sebagai penilaian fungsi. Dalam pengaturcaraan berfungsi, fungsi dianggap sebagai warga kelas pertama dan boleh disebarkan dan digunakan seperti pembolehubah. Idea teras pengaturcaraan berfungsi adalah untuk mengelakkan kesan sampingan dan keadaan boleh berubah, dan melaksanakan logik program melalui fungsi tulen.

Dalam bahasa Go, fungsi adalah warga kelas pertama dan boleh dihantar ke fungsi lain sebagai parameter dan dikembalikan sebagai nilai pulangan. Berikut ialah contoh menggunakan idea pengaturcaraan berfungsi:

func Filter(nombor []int, f func(int) bool) []int {

p := Person{"John", 30}
p.SayHello() // Hello, my name is John

}

func isEven(n int) bool {

rreee

}

func main() {

var result []int

for _, v := range numbers {
    if f(v) {
        result = append(result, v)
    }
}

return result

}

Kod di atas mentakrifkan fungsi Penapis, yang menerima tatasusunan integer dan fungsi sebagai parameter dan mengembalikan tatasusunan baharu yang ditapis oleh fungsi tersebut. Fungsi isEven digunakan untuk menentukan sama ada integer adalah genap. Dalam fungsi utama, nombor tatasusunan integer dicipta, kemudian fungsi Penapis dipanggil, dan fungsi isEven diluluskan sebagai parameter, dan akhirnya tatasusunan baharu yang mengandungi semua nombor genap diperolehi.

3 Gabungan pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengaturcaraan berfungsi

Dalam bahasa Go, pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengaturcaraan berfungsi tidak saling eksklusif dan boleh digabungkan dengan baik untuk memanfaatkan kelebihan masing-masing. Menggabungkan pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengaturcaraan berfungsi boleh meningkatkan kebolehbacaan dan kebolehselenggaraan kod anda.

Berikut ialah contoh menggunakan gabungan pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengaturcaraan berfungsi:

type IntList []int

func (l IntList) Filter(f func(int) bool) IntList {

return n%2 == 0

}

isOdd (n int) bool {

numbers := []int{1, 2, 3, 4, 5, 6}
evenNumbers := Filter(numbers, isEven)
fmt.Println(evenNumbers) // [2 4 6]

}

func main() {

var result IntList

for _, v := range l {
    if f(v) {
        result = append(result, v)
    }
}

return result

}

Kod di atas mentakrifkan jenis IntList, iaitu alias untuk tatasusunan integer dan mentakrifkan kaedah Penapis untuk jenis IntList , menggunakan Untuk tatasusunan penapisan. Fungsi isOdd digunakan untuk menentukan sama ada integer adalah ganjil. Dalam fungsi utama, nombor contoh IntList dicipta, dan kaedah Penapis dipanggil untuk menapis, dan akhirnya tatasusunan baharu yang mengandungi semua nombor ganjil diperoleh.

Dengan menghantar fungsi sebagai parameter kaedah kepada kaedah pengaturcaraan berorientasikan objek, kita boleh menapis mengikut keperluan yang berbeza tanpa mengubah suai kaedah asal, mencapai penggunaan semula kod.

Ringkasnya, bahasa Go boleh menggabungkan pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengaturcaraan berfungsi, memberikan permainan penuh kepada kelebihan dua paradigma pengaturcaraan. Pengaturcaraan berorientasikan objek boleh mencapai pengkapsulan data dan penggunaan semula tingkah laku, manakala pengaturcaraan berfungsi boleh mengelakkan kesan sampingan dan keadaan berubah-ubah dan melaksanakan logik program. Menggabungkan kedua-duanya boleh meningkatkan kebolehbacaan dan kebolehselenggaraan kod, menjadikan program lebih fleksibel dan berskala.

Atas ialah kandungan terperinci Gabungan pengaturcaraan berorientasikan objek dan pengaturcaraan berfungsi dalam bahasa Go. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!