Rumah > Artikel > pembangunan bahagian belakang > Amalan dan norma pengekodan biasa dalam bahasa Go
Dengan populariti dan aplikasi bahasa Go secara beransur-ansur, amalan pengekodan dan spesifikasi bahasa Go juga telah mendapat lebih banyak perhatian dan perhatian. Artikel ini akan memperkenalkan amalan dan spesifikasi pengekodan biasa dalam bahasa Go untuk membantu pembangun menulis kod Go berkualiti tinggi.
Pemformatan kod dalam bahasa Go ialah spesifikasi dan amalan yang sangat penting. Bahasa Go menyediakan alat pemformatan kod rasmi - goimports, yang boleh melaraskan lekukan, ruang, tanda petikan, dsb. kod secara automatik, dan juga boleh mengimport pakej yang tidak diimport secara automatik. Menggunakan goimports boleh menyatukan gaya kod dan meningkatkan kebolehbacaan dan kebolehselenggaraan kod.
Dalam bahasa Go, penamaan pembolehubah harus bersifat deskriptif dan dapat menyatakan dengan jelas maksud dan fungsi pembolehubah. Bahasa Go mengesyorkan menggunakan penamaan kes unta, iaitu rentetan perkataan yang terdiri daripada perkataan dengan huruf kecil huruf pertama, seperti: nama pengguna, ID pengguna, dsb. Selain itu, dalam bahasa Go, gunakan _ untuk mewakili pembolehubah atau parameter yang tidak diperlukan, seperti: _ = err.
Dalam bahasa Go, pengendalian ralat ialah amalan dan spesifikasi pengekodan yang sangat penting. Bahasa Go menyokong penggunaan pulangan berbilang nilai untuk mengendalikan ralat, iaitu nilai pulangan di hadapan nilai pulangan fungsi ialah kod ralat, contohnya:
func openFile(filename string) (file *os.File, err error) { file, err = os.Open(filename) if err != nil { return nil, err } return file, nil }
Apabila memanggil fungsi, anda harus menyemak kod ralat dalam fungsi mengembalikan nilai untuk menentukan fungsi Sama ada perlaksanaan berjaya. Di samping itu, semasa mengendalikan ralat, mesej ralat hendaklah seperinci mungkin untuk menjadikan mesej ralat lebih jelas dan lebih mudah dibaca.
Dalam bahasa Go, terdapat dua cara untuk menghantar parameter fungsi: hantaran nilai dan hantaran penunjuk. Apabila menggunakan hantaran parameter fungsi, spesifikasi berikut harus diikuti:
const ( MAX_NUM = 100 OK = "OK" )
Pada masa yang sama, pemalar jenis harus ditakrifkan dengan mentakrifkan alias jenis, seperti:
type Age int const ( MIN_AGE Age = 18 MAX_AGE Age = 60 )
Kesimpulan
Di atas ialah amalan dan spesifikasi pengekodan biasa dalam bahasa Go. Amalan dan spesifikasi ini boleh meningkatkan kebolehbacaan, kebolehselenggaraan dan kestabilan kod serta membantu menulis kod Go berkualiti tinggi. Pembangun harus cuba mengikuti norma dan amalan ini semasa menulis kod Go untuk memastikan kualiti dan kebolehpercayaan kod.
Atas ialah kandungan terperinci Amalan dan norma pengekodan biasa dalam bahasa Go. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!