Rumah >pembangunan bahagian belakang >Tutorial Python >Bagaimana untuk memfaktorkan semula kod Python yang panjang

Bagaimana untuk memfaktorkan semula kod Python yang panjang

WBOY
WBOYke hadapan
2023-05-20 21:11:30766semak imbas

1. Tukar gelung for kepada senarai/kamus/set ungkapan

Situasi yang sering kita hadapi ialah mencipta set nilai.

Sebagai contoh, kita boleh membuat senarai nombor padu dan mengisinya secara berulang. Kaedah standard dalam kebanyakan bahasa adalah seperti berikut:

cubes = []
for i in range(20):
    cubes.append(i ** 3)

Dalam Python, kita boleh menggunakan ungkapan senarai untuk menjana data yang diperlukan. Kod ini boleh dimampatkan menjadi satu baris untuk mengelakkan mentakrifkan senarai dan operasi pengisian yang membosankan.

cubes = [i ** 3 for i in range(20)]

Lihat, kami telah menukar tiga baris kod menjadi satu baris, yang sudah pasti merupakan pilihan yang baik - mata anda tidak perlu menyemak kod atas, bawah, kiri dan kanan.

Memampatkan kod kepada satu baris menjadikannya lebih sukar untuk dibaca, tetapi ini tidak terpakai pada ungkapan terbitan. Sebaik sahaja anda membiasakan diri dengan sintaks, semua elemen yang anda perlukan dibentangkan dengan sangat jelas, menjadikannya lebih mudah dibaca daripada versi gelung for.

Perkara lain ialah tugasan kini lebih seperti operasi atom - kami mengisytiharkan apa itu kiub, dan bukannya memberi arahan tentang cara membinanya. Dengan melakukan ini, kod lebih mudah dibaca kerana kami memberi tumpuan kepada maksud kiub pembolehubah dan bukannya cara ia dibina.

Akhir sekali, ungkapan selalunya lebih pantas daripada membina koleksi dalam gelung, yang juga merupakan faktor penting jika prestasi menjadi pertimbangan.

2. Gantikan tugasan dengan tugasan tambahan

Tugasan tambahan ialah sintaks Python yang pantas dan ringkas.

Bila-bila masa terdapat kod seperti ini:

count = count + other_value

boleh digantikan dengan kod berikut:

count += other_value

Kod itu pendek dan jelas - kita tidak perlu berfikir tentang pembolehubah mengira dua kali. Terdapat juga beberapa operator yang tersedia, termasuk tolak sama (-=), bitwise DAN sama (&=), bahagi sama (/=), dan darab sama (*=).

Anda perlu berhati-hati kerana jenis yang anda tetapkan mesti mempunyai pengendali yang sesuai ditakrifkan. Sebagai contoh, tatasusunan numpy tidak menyokong operasi /=.

3. Pembolehubah sebaris digunakan sekali sahaja

Situasi yang sering kita lihat dalam kod orang adalah untuk menetapkan hasil kepada pembolehubah sementara dan kemudiannya segera Mengembalikannya.

def state_attributes(self):
    """Return the state attributes."""
    state_attr = {
        ATTR_CODE_FORMAT: self.code_format,
        ATTR_CHANGED_BY: self.changed_by,
    }
    return state_attr

Malah, cara yang lebih baik adalah dengan mengembalikan hasil secara langsung dan bukannya menggunakan pembolehubah sementara untuk menyimpan hasil

def state_attributes(self):
    """Return the state attributes."""
    return {
        ATTR_CODE_FORMAT: self.code_format,
        ATTR_CHANGED_BY: self.changed_by,
    }

Ini boleh memendekkan kod dan memadamkan pembolehubah yang tidak diperlukan, dengan itu mengurangkan mental usaha membaca penggunaan kod.

Pembolehubah sementara mungkin berguna apabila ia digunakan sebagai parameter atau syarat, dan nama itu menggambarkan kandungannya. Dalam contoh di atas, hanya atribut keadaan dikembalikan dan state_attr tidak memberikan sebarang maklumat tambahan. Oleh itu, tidak perlu memberikan hasil kepada pembolehubah sementara.

4 Gantikan pernyataan if dengan ungkapan if

Situasi yang sering anda hadapi ialah anda sering ingin menetapkan pembolehubah kepada dua nilai yang berbeza daripada satu.

if condition:
    x = 1
else:
    x = 2

Ini boleh ditulis pada satu baris menggunakan sintaks ungkapan bersyarat Python (versi python bagi pengendali ternary):

x = 1 if condition else 2

Ini pastinya lebih ringkas, tetapi ia adalah Pemfaktoran Semula yang agak kontroversi (seperti senarai ungkapan). Sesetengah pengaturcara tidak menyukai ungkapan ini kerana mereka mendapati mereka lebih sukar untuk difahami daripada menulis keadaan secara keseluruhan dalam pernyataan if.

Peningkatan ini boleh meningkatkan kecekapan jika ungkapan bersyarat lebih pendek dan boleh digabungkan, itulah pendapat kami. Sama seperti contoh ungkapan senarai, apabila kita membaca kod kita biasanya tidak perlu tahu cara x diberikan, kita hanya melihat ia diberikan dan kemudian bergerak ke hadapan.

5 Gantikan ungkapan yang tidak diingini dengan penjana

Tukar kepada ayat mudah: Anda boleh menggunakan fungsi seperti mana-mana, semua dan jumlah untuk menukar penjana sebagai Parameter, bukan koleksi. Ini bermakna daripada melakukan:

hat_found = any([is_hat(item) for item in wardrobe])

anda boleh menukar kod kepada:

hat_found = any(is_hat(item) for item in wardrobe)

Ini akan mengalih keluar sepasang kurungan dan menjadikan kod lebih jelas sedikit. Jika mana-mana fungsi menemui hasil, ia kembali serta-merta tanpa perlu membina keseluruhan senarai. Ini boleh membawa kepada peningkatan prestasi.

Perhatikan bahawa kami sebenarnya menghantar penjana ke dalam mana-mana(), secara tegas kod sepatutnya kelihatan seperti ini:

hat_found = any(is_hat(item) for item in wardrobe)

Tetapi Python membenarkan anda untuk menghilangkan pasangan kurungan ini. Berikut ialah fungsi perpustakaan standard yang menerima penjana:

'all', 'any', 'enumerate', 'frozenset', 'list', 'max', 'min', 'set', 'sum', 'tuple'

6. Permudahkan syarat menjadi pernyataan pemulangan

Teknik pemfaktoran semula yang terakhir diperkenalkan ialah, Fungsi perlu mengembalikan Benar atau Salah. Pendekatan biasa ialah:

def function():
    if isinstance(a, b) or issubclass(b, a):
        return True
    return False

Walau bagaimanapun, adalah lebih bersih untuk mengembalikan hasil secara langsung, seperti yang ditunjukkan di bawah:

def function():
    return isinstance(a, b) or issubclass(b, a)

Ini hanya boleh dilakukan jika ungkapan menilai kepada nilai Boolean. Contohnya,

def any_hats():
    hats = [item for item in wardrobe if is_hat(item)]
    if hats or self.wearing_hat():
        return True
    return False

boleh menggunakan bool() untuk menggabungkan hat dan self.wearing_hat() ke dalam senarai bool, dengan itu menghapuskan syarat if dan memudahkan atur cara.

rreeee

Atas ialah kandungan terperinci Bagaimana untuk memfaktorkan semula kod Python yang panjang. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!

Kenyataan:
Artikel ini dikembalikan pada:yisu.com. Jika ada pelanggaran, sila hubungi admin@php.cn Padam