Rumah > Artikel > pembangunan bahagian belakang > Golang panggilan pakej berbeza
Bahasa Go ialah bahasa pengaturcaraan sumber terbuka Kemunculannya mempunyai banyak kelebihan, termasuk pemeriksaan jenis statik, pengumpulan sampah dan coroutine, dsb. Apabila membangun dalam bahasa Go, adalah keperluan biasa untuk menggunakan fungsi dan pembolehubah daripada pakej yang berbeza. Artikel ini akan memperkenalkan beberapa kaedah dan teknik untuk memanggil pakej yang berbeza dalam bahasa Go.
Dalam bahasa Go, kita perlu menggunakan pernyataan import
untuk mengimport pakej yang diperlukan. Sebagai contoh, jika kita ingin menggunakan fungsi dalam pakej fmt
, maka kita boleh mengimport pakej fmt
dalam kod:
import "fmt"
Jika kita ingin mengimport berbilang pakej pada masa yang sama, kita boleh gunakan kaedah berikut:
import ( "fmt" "time" )
Perlu diambil perhatian bahawa nama pakej yang diimport mestilah unik. Apabila menggunakan fungsi dan pembolehubah dalam pakej, anda perlu menggunakan awalan nama pakej untuk mengaksesnya.
Dalam bahasa Go, keterlihatan pembolehubah, fungsi, pemalar, dsb. dikawal oleh kes huruf pertama. Jika huruf pertama pembolehubah yang kita takrifkan adalah huruf besar, maka pembolehubah itu boleh diakses oleh pakej luaran, jika tidak, ia tidak boleh diakses oleh pakej luaran. Sebagai contoh, kami mentakrifkan fungsi berikut:
func GetUserId() string { // TODO }
Memandangkan huruf pertama nama fungsi GetUserId
ditulis dengan huruf besar, fungsi ini boleh diakses oleh pakej lain.
Apabila kami mengimport pakej, hanya fungsi dan pembolehubah yang terdedah dalam pakej boleh diakses. Sebagai contoh, katakan kita mempunyai pakej bernama mylib
, yang mempunyai pembolehubah peribadi count
:
package mylib var count int = 0
Jika kami mengimport pakej mylib
dalam pakej lain, kami tidak boleh mengakses pembolehubah count
, kerana ia adalah pembolehubah persendirian.
Dalam bahasa Go, anda boleh mencipta alias untuk pakej yang diimport. Sebagai contoh, kita boleh menamakan pakej fmt
f
dan kemudian menggunakan f.Println
bukannya fmt.Println
:
import f "fmt" func main() { f.Println("Hello, world!") }
Dengan mencipta alias untuk pakej, kami boleh memudahkan kod dan meningkatkan kebolehbacaan.
Dalam bahasa Go, kami boleh memuat turun dan memasang pakej lain melalui perintah go get
. Sebagai contoh, jika anda ingin memasang pakej github.com/gin-gonic/gin
, anda boleh melaksanakan arahan berikut:
go get github.com/gin-gonic/gin
Selepas pemasangan selesai, kami boleh menggunakan fungsi dan pembolehubah dalam program dengan mengimport gin
pakej:
import "github.com/gin-gonic/gin" func main() { router := gin.Default() router.GET("/", func(c *gin.Context) { c.String(http.StatusOK, "Hello, world!") }) router.Run(":8080") }
Dalam bahasa Go, jika anda ingin memanggil fungsi atau pembolehubah merentas pakej, anda perlu menggunakan nama pakej sebagai awalan. Sebagai contoh, katakan kita mempunyai pakej mylib
dan pakej main
, yang masing-masing mentakrifkan fungsi berikut:
// mylib包 package mylib func Add(a, b int) int { return a + b }rrree
Dalam pakej main
, gunakan kaedah mylib.Add
untuk memanggil mylib
Add
berfungsi dalam pakej.
Dalam bahasa Go, antara muka adalah sesuatu yang serupa dengan protokol, yang boleh mentakrifkan satu set kaedah yang perlu dilaksanakan oleh objek. Jika objek melaksanakan semua kaedah antara muka, maka objek boleh dipertimbangkan untuk melaksanakan antara muka. Sebagai contoh, kami mempunyai antara muka berikut:
// main包 package main import "mylib" func main() { sum := mylib.Add(1, 2) println(sum) }
Jika objek ingin melaksanakan antara muka Logger
, ia perlu melaksanakan kaedah Log
. Sebagai contoh, kami mempunyai struktur bernama FileLogger
:
type Logger interface { Log(msg string) }
FileLogger
Struktur tersebut melaksanakan kaedah Logger
dalam antara muka Log
, jadi ia boleh dipertimbangkan untuk melaksanakan antara muka Logger
.
Dalam pakej lain, kita boleh mentakrifkan fungsi WriteLog
, yang menerima objek yang melaksanakan antara muka Logger
:
type FileLogger struct { file *os.File } func (l *FileLogger) Log(msg string) { l.file.WriteString(msg) }
Kita boleh memanggilnya dengan cara berikut WriteLog
Fungsi :
func WriteLog(l Logger, msg string) { l.Log(msg) }
Apabila kita menggunakan antara muka, kita perlu menentukan jenis objek tertentu jenis antara muka Kita boleh menggunakan penegasan jenis untuk dicapai ini. Sebagai contoh, kami mempunyai antara muka bernama HttpResponse
:
fileLogger := &FileLogger{ file: os.Create("log.txt"), } WriteLog(fileLogger, "hello, world!")
Terdapat dua struktur JsonResponse
dan TextResponse
yang melaksanakan antara muka ini:
type HttpResponse interface { GetStatus() int GetBody() []byte }
Kita boleh mentakrifkan fungsi SendResponse
, fungsi ini menerima objek yang melaksanakan antara muka HttpResponse
.
type JsonResponse struct { status int body []byte } func (r *JsonResponse) GetStatus() int { return r.status } func (r *JsonResponse) GetBody() []byte { return r.body } type TextResponse struct { status int body []byte } func (r *TextResponse) GetStatus() int { return r.status } func (r *TextResponse) GetBody() []byte { return r.body }
Kita boleh memanggil fungsi SendResponse
dengan cara berikut:
func SendResponse(resp HttpResponse) { fmt.Printf("StatusCode: %d ", resp.GetStatus()) fmt.Printf("Body: %v ", resp.GetBody()) }
Di dalam fungsi SendResponse
, kami menggunakan penegasan jenis resp.(*JsonResponse)
untuk menentukan jenis khusus resp
objek. Jika objek resp
adalah jenis JsonResponse
, maka nilai nilai pulangan ok
ialah true
dan objek resp
yang ditukar diperuntukkan kepada pembolehubah json
jika tidak, nilai bagi nilai pulangan ok
ialah false
.
Di atas ialah beberapa kaedah dan teknik untuk memanggil pakej yang berbeza dalam bahasa Go. Dalam pembangunan sebenar, menggunakan sepenuhnya kaedah dan teknik ini boleh meningkatkan kecekapan pengaturcaraan dan mengurangkan kebarangkalian ralat kod.
Atas ialah kandungan terperinci Golang panggilan pakej berbeza. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!