Apakah kaedah Pilihan yang biasa digunakan di Jawa?

Kata Pengantar

Pilihan dalam Java ialah objek bekas, yang boleh mengandungi nilai bukan nol atau kosong. Tujuan utamanya adalah untuk mengelakkan pengecualian penuding nol semasa menulis kod.

Penggunaan lengkap Pilihan dalam Java 8 adalah seperti berikut:

1 Cipta objek Pilihan

Anda boleh mencipta objek Pilihan yang mengandungi nilai bukan nol melalui of(), sebagai contoh:

Optional<String> optional = Optional.of("value");

juga boleh mencipta objek Pilihan yang mengandungi nilai mungkin nol melalui kaedah ofNullable(), contohnya:

Optional<String> optional = Optional.ofNullable(null);

2 Objek pilihan

boleh lulus Kaedah get() memperoleh nilai bukan nol dalam objek Pilihan, contohnya:

String value = optional.get();

Jika nilai dalam objek Pilihan adalah nol, memanggil get( ) kaedah akan membuang pengecualian NoSuchElementException. Oleh itu, sebelum memanggil kaedah get(), sebaiknya gunakan kaedah isPresent() untuk menentukan sama ada objek Pilihan mengandungi nilai bukan nol.

3 Tentukan sama ada objek Pilihan mengandungi nilai bukan nol

Anda boleh menggunakan kaedah isPresent() untuk menentukan sama ada objek Pilihan mengandungi nilai bukan nol, contohnya:

if (optional.isPresent()) {
    // Optional对象包含非空值
} else {
    // Optional对象为空
}

juga boleh digunakan Kaedah ifPresent() melakukan beberapa operasi apabila objek Pilihan mengandungi nilai bukan nol, contohnya:

optional.ifPresent(value -> System.out.println(value));

4 Dapatkan nilai atau nilai lalai dalam Pilihan objek

Anda boleh menggunakan kaedah orElse() untuk mendapatkan Nilai Pilihan atau nilai lalai dalam objek, contohnya:

String value = optional.orElse("default");

Jika nilai dalam objek Pilihan kosong, yang ditentukan nilai lalai dikembalikan.

5 Dapatkan nilai dalam objek Pilihan atau buang pengecualian

Anda boleh menggunakan kaedah orElseThrow() untuk mendapatkan nilai dalam objek Pilihan atau buang pengecualian, contohnya:

String value = optional.orElseThrow(() -> new RuntimeException("value is null"));

Jika nilai dalam objek Pilihan adalah batal, pengecualian yang ditentukan akan dilemparkan.

6 Tukar nilai dalam objek Pilihan

Anda boleh menggunakan kaedah map() untuk menukar nilai dalam objek Pilihan kepada jenis nilai lain, contohnya:

Optional<Integer> optional = Optional.of("123").map(Integer::parseInt);

Jika Jika nilai dalam objek Pilihan kosong, objek Pilihan kosong dikembalikan.

7 Tapis nilai dalam objek Pilihan

Anda boleh menggunakan kaedah penapis() untuk menapis nilai dalam objek Pilihan, contohnya:

Optional<String> optional = Optional.of("value").filter(value -> value.startsWith("v"));

Jika nilai dalam objek Pilihan tidak memuaskan Jika keadaan penapis yang ditentukan ditentukan, objek Pilihan kosong dikembalikan.

Peningkatan Java 9

Kami memperkenalkan ciri Java 8. Java 9 menambah tiga kaedah kepada kelas Pilihan: or(), ifPresentOrElse() dan stream(). Kaedah

or() adalah serupa dengan orElse() dan orElseGet() kerana ia menyediakan situasi alternatif apabila objek kosong. Nilai pulangan or() ialah objek Pilihan lain yang dihasilkan oleh parameter Pembekal.

Jika objek mengandungi nilai, ungkapan Lambda tidak akan dilaksanakan:

@Test
public void whenEmptyOptional_thenGetValueFromOr() {
    User result = Optional.ofNullable(user)
      .or( () -> Optional.of(new User("default","1234"))).get();

    assertEquals(result.getEmail(), "default");
}

Dalam contoh di atas, jika pembolehubah pengguna adalah nol, ia akan mengembalikan Pilihan, Pengguna objek itu mengandungi, E-melnya adalah "lalai".

Kaedah ifPresentOrElse() memerlukan dua parameter: Consumer dan Runnable. Jika objek mengandungi nilai, tindakan Pengguna akan dilaksanakan, jika tidak Runnable akan dilaksanakan.

Jika anda ingin melakukan tindakan apabila terdapat nilai, atau hanya menjejaki sama ada nilai tertentu ditakrifkan, maka kaedah ini sangat berguna:

Optional.ofNullable(user).ifPresentOrElse( u -> logger.info("User is:" + u.getEmail()),
  () -> logger.info("User not found"));

Tambahan: Titik pertikaian pilihan

Malah, masih terdapat banyak kontroversi dalam industri tentang sama ada Pilihan harus digunakan Di satu pihak, Pilihan boleh memaksa pemaju untuk menangani nilai nol, tetapi sebaliknya, Pilihan adalah sangat mudah. penyalahgunaan, terutamanya apabila sesetengah pembangun mendapat Pilihan Kemudian kaedah get() atau ifPresent() dipanggil secara langsung, yang hampir tidak menyelesaikan sebarang masalah dan meningkatkan beban pengekodan.

Oleh itu, cadangan saya ialah jika anda tidak tahu sama ada hendak menggunakan Pilihan, jangan gunakannya lagi.

Berikut ialah beberapa senario rujukan untuk menggunakan Pilihan, seperti berikut:

1. Pilihan biasanya digunakan untuk mengembalikan nilai
   Pilihan kebanyakannya digunakan untuk mengembalikan nilai ​dan tidak disyorkan untuk ahli dalam pembolehubah atau parameter kaedah.

2. Pilihan itu sendiri tidak menilai batal
   Jangan sekali-kali memberikan null kepada Pilihan dan jangan menilai sama ada Pilihan itu sendiri adalah batal Ini kerana Pilihan direka untuk menyelesaikan null, dan kemudian memperkenalkan null. Ini membosankan.

3. Koleksi tidak menggunakan Pilihan
   Oleh kerana koleksi mempunyai kaedah pemprosesan yang lebih baik seperti Collections.emptyList(), tidak perlu menggunakan Pilihan.

4. Pemprosesan nilai fungsian
   Seperti yang anda boleh lihat daripada pengenalan penggunaan di atas, Pilihan menyediakan banyak kaedah pemprosesan berfungsi lambda, seperti penapis, peta, dll., yang diproses menggunakan Pilihan Adalah disyorkan untuk menggunakan Pilihan kerana ia boleh membantu anda mengendalikan situasi nilai nol secara automatik dan mengelakkan pengecualian NPE.

5. Pemerolehan atribut berbilang lapisan
   Saya memberikan sampel kod ini sebelum ini, saya rasa ini adalah senario di mana faedah menggunakan Pilihan adalah paling jelas.

6. Tidak mengembalikan null adalah lebih baik daripada mengembalikan Pilihan
   Mengembalikan Pilihan kepada pemanggil akan memaksa pemanggil untuk mengendalikan situasi null, yang akan menambahkan sedikit beban pengekodan kepada pemanggil, terutamanya penggunaan semula Tahap fungsi yang sangat tinggi.
   Tetapi jika pemanggil tidak menjangkakan untuk mendapatkan null dalam kebanyakan kes, ia harus melaksanakan kaedah yang sama ada mengembalikan nilai atau pengecualian, seperti berikut:

/**
 * 查询订单，要么返回订单，要么异常
 */
public Order getOrderByIdOrExcept(Long orderId){
    Order order = orderMapper.getOrderById(orderId);
    if(order == null){
        throw new BizException("根据单号" + orderId + "未查询到订单！");
    }
    return order;
}
 
/**
 * 查询订单，值可能为null
 */
public Optional<Order> getOrderById(Long orderId){
    Order order = orderMapper.getOrderById(orderId);
    return Optional.ofNullable(order);
}

Disebabkan oleh berikutan Kod pemprosesan bergantung pada data pesanan Jika data pesanan tidak boleh diperolehi, kod tidak boleh turun Oleh itu, dalam kebanyakan kes, lebih baik menggunakan kaedah getOrderByIdOrExcept, yang mengelakkan NPE dan meningkatkan beban pengekodan.

Atas ialah kandungan terperinci Apakah kaedah Pilihan yang biasa digunakan di Jawa?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!