Tidak. Perkara yang paling penting dalam komunikasi rangkaian ialah protokol komunikasi rangkaian Dalam istilah awam, protokol rangkaian adalah jambatan untuk komunikasi antara rangkaian Hanya komputer dengan protokol rangkaian yang sama boleh berkomunikasi dan bertukar maklumat. Ditakrifkan dari perspektif profesional, protokol rangkaian ialah perjanjian yang mesti dipatuhi oleh komputer apabila berkomunikasi dalam rangkaian terutamanya menetapkan dan membangunkan piawaian untuk kadar penghantaran maklumat, kod penghantaran, struktur kod, langkah kawalan penghantaran, kawalan ralat, dsb. .
Persekitaran pengendalian tutorial ini: sistem Windows 7, komputer Dell G3.
Komunikasi rangkaian tidak boleh dilakukan tanpa protokol.
Rangkaian menggunakan pautan fizikal untuk menyambung stesen kerja atau hos terpencil untuk membentuk pautan data, dengan itu mencapai tujuan perkongsian sumber dan komunikasi. Komunikasi adalah pertukaran dan penghantaran maklumat antara orang melalui beberapa jenis media.
Komunikasi rangkaian adalah untuk menyambungkan peranti terpencil melalui rangkaian, dan merealisasikan komunikasi antara manusia, manusia dan komputer, serta komputer dan komputer melalui pertukaran maklumat.
Perkara yang paling penting dalam komunikasi rangkaian ialah protokol komunikasi rangkaian. Terdapat banyak protokol rangkaian hari ini Terdapat tiga protokol rangkaian yang paling biasa digunakan dalam LAN: NETBEUI MICROSOFT, IPX/SPX NOVELL dan protokol TCP/IP. Protokol rangkaian yang sesuai harus dipilih berdasarkan keperluan anda.
Dalam istilah orang awam, protokol rangkaian ialah jambatan untuk komunikasi antara rangkaian Hanya komputer dengan protokol rangkaian yang sama boleh berkomunikasi dan bertukar maklumat. Ini sama seperti pelbagai bahasa yang digunakan untuk berkomunikasi antara manusia Hanya dengan menggunakan bahasa yang sama komunikasi boleh menjadi normal dan lancar.
Dari perspektif profesional, Protokol rangkaian ialah konvensyen yang mesti dipatuhi oleh komputer semasa berkomunikasi dalam rangkaian, iaitu protokol komunikasi. Ia terutamanya menetapkan dan membangunkan piawaian untuk kadar penghantaran maklumat, kod penghantaran, struktur kod, langkah kawalan penghantaran, kawalan ralat, dsb.
Protokol biasa
Stesen kerja yang berbeza dalam rangkaian, data boleh dihantar antara pelayan, yang berasal dari wujudnya perjanjian. Apabila Internet berkembang, pembangun yang berbeza membangunkan kaedah komunikasi yang berbeza. Untuk komunikasi berjaya dan boleh dipercayai, semua hos dalam rangkaian mesti bercakap dalam bahasa yang sama, tanpa dialek. Oleh itu, piawaian yang ketat mesti dibangunkan untuk menentukan setiap bit dalam setiap perkataan dalam setiap paket antara hos. Piawaian ini datang daripada usaha pelbagai organisasi dan bersetuju dengan kaedah komunikasi yang sama, iaitu protokol. Ini menjadikan komunikasi lebih mudah. Banyak protokol telah dibangunkan, tetapi hanya sedikit yang terselamat. Protokol tersebut telah usang atas pelbagai sebab - reka bentuk yang lemah, pelaksanaan yang lemah atau kekurangan sokongan. Dan protokol-protokol yang telah bertahan telah bertahan dalam ujian masa dan menjadi kaedah komunikasi yang berkesan.
NETBEUI
NETBEUI ialah protokol bukan penghalaan yang dibangunkan untuk IBM membawa komunikasi NETBIOS. Kekurangan penghalaan dan keupayaan menangani lapisan rangkaian NETBEUI adalah kekuatan dan kelemahan terbesarnya. Oleh kerana ia tidak memerlukan alamat rangkaian tambahan dan pengepala dan ekor lapisan rangkaian, ia pantas dan cekap serta sesuai untuk persekitaran kumpulan kerja kecil di mana hanya terdapat satu rangkaian atau keseluruhan persekitaran dirapatkan.
Oleh kerana penghalaan tidak disokong, NETBEUI tidak akan menjadi protokol utama untuk rangkaian perusahaan. Alamat
dalam bingkai NETBEUI ialah alamat kawalan akses media (MAC) lapisan pautan data, yang mengenal pasti kad rangkaian tetapi tidak mengenal pasti rangkaian. Penghala bergantung pada alamat rangkaian untuk memajukan bingkai ke destinasi terakhir mereka, dan bingkai NETBEUI kekurangan maklumat ini sepenuhnya.
Jambatan rangkaian bertanggungjawab untuk memajukan komunikasi antara rangkaian berdasarkan alamat lapisan pautan data, tetapi ia mempunyai banyak kelemahan. Kerana semua trafik siaran mesti dimajukan ke setiap rangkaian, jambatan tidak berskala dengan baik. NETBEUI secara khusus termasuk perakaunan untuk trafik siaran dan bergantung padanya untuk menyelesaikan konflik penamaan. Secara umumnya, rangkaian NETBEUI yang dirapatkan jarang melebihi 100 hos. Rangkaian yang bergantung pada suis Lapisan 2 menjadi lebih biasa. Persekitaran terjemahan yang lengkap mengurangkan penggunaan rangkaian, walaupun siaran masih diteruskan ke setiap hos di rangkaian. Malah, penggunaan gabungan 100-BASE-T Ethernet membolehkan rangkaian NetBIOS dikembangkan kepada 350 hos sebelum trafik penyiaran menjadi masalah yang serius.
IPX/SPXIPX ialah kumpulan protokol yang digunakan oleh NOVELL untuk klien/pelayan NETWARE, mengelakkan kelemahan NETBEUI. Walau bagaimanapun, kelemahan baru dan berbeza diperkenalkan. IPX mempunyai keupayaan penghalaan yang lengkap dan boleh digunakan untuk rangkaian perusahaan besar. Ia termasuk alamat rangkaian 32-bit, membenarkan banyak rangkaian yang dihalakan dalam satu persekitaran.
Skala IPX dihadkan oleh komunikasi penyiaran peringkat tinggi dan overhed yang tinggi. Protokol Pengiklanan Perkhidmatan (SAP) mengehadkan bilangan hos dalam rangkaian yang dihalakan kepada beberapa ribu. Walaupun batasan SAP telah diatasi oleh konfigurasi penghala dan pelayan pintar, pentadbir rangkaian IPX berskala besar masih mempunyai tugas yang sangat sukar.
TCP/IPSetiap protokol rangkaian mempunyai kelebihan tersendiri, tetapi hanya TCP/IP sahaja yang membenarkan sambungan lengkap ke Internet. TCP/IP telah dibangunkan pada tahun 1960-an oleh MIT dan beberapa organisasi komersial untuk Jabatan Pertahanan A.S. Walaupun serangan nuklear memusnahkan sebahagian besar rangkaian, TCP/IP masih boleh mengekalkan komunikasi yang berkesan. ARPANET dibangunkan berdasarkan protokol dan dibangunkan menjadi Internet sebagai medium komunikasi untuk saintis dan jurutera.
TCP/IP memenuhi keperluan kebolehskalaan dan kebolehpercayaan. Malangnya, kelajuan dan kecekapan dikorbankan (tetapi: pembangunan TCP/IP dibiayai oleh kerajaan).
Selepas Internet menjadi umum, orang ramai mula menemui fungsi berkuasa rangkaian global. Kemudahan Internet adalah sebab mengapa TCP/IP masih digunakan. Selalunya tanpa disedari, pengguna memasang tindanan TCP/IP pada PC mereka, menjadikan protokol rangkaian ini paling banyak digunakan di dunia.
Penyelesaian pengalamatan 32-bit TCP/IP tidak mencukupi untuk menyokong bilangan hos dan rangkaian yang akan menyertai Internet. Oleh itu, penggantian yang mungkin untuk pelaksanaan semasa ialah IPv6.
RS-232-C
RS-232-C ialah spesifikasi bahagian lapisan fizikal model rujukan asas OSI. Ia menentukan ciri fizikal seperti bentuk penyambung, dan Ciri-ciri elektrik yang diwakili oleh 0 dan 1 dan ciri logik yang menunjukkan maksud isyarat. RS-232-C diterbitkan oleh EIA dan merupakan versi RS-232-B yang diubah suai. Ia pada asalnya diseragamkan untuk menyambungkan DCE seperti modem dan antara muka tarik DTE seperti teleprinter dalam talian komunikasi analog. Banyak komputer peribadi juga menggunakan RS-232-C sebagai antara muka input dan output, dan komputer peribadi menggunakan RS-232-C sebagai antara muka juga sangat popular. RS-232-C mempunyai ciri-ciri berikut: mod lurus melalui, komunikasi dua hala, jalur frekuensi asas, mod gelung semasa, mod penghantaran bersiri, bentuk isyarat yang digunakan antara DCE-DTE, mod penyerahan, komunikasi dupleks penuh. RS-232-C boleh ditukar secara berfungsi dalam penyambung 25-pin yang ditentukan oleh pengesyoran ITU V.24 dan V.28. Penyambung yang digunakan oleh RS-232-C ialah penyambung pemalam 25-pin, biasanya dipanggil D-SUB 25-pin. Bahagian atas kabel pada hujung DTE disambungkan ke palam lelaki, dan hujung DCE disambungkan ke soket wanita. Bentuk kabel yang digunakan untuk RS-232-C tidak tetap, tetapi kabel 24 teras terlindung kebanyakannya digunakan. Panjang maksimum kabel ialah 15m. Penghantaran data boleh dilakukan menggunakan RS-232-C pada sebarang kadar sehingga 200K bit/saat.
RS-449
RS-449 ialah piawaian yang diterbitkan oleh EIA pada tahun 1977, yang menentukan ciri mekanikal dan elektrik antara DTE dan DCE. RS-449 ialah piawaian yang dibangunkan untuk menggantikan RS-232-C, tetapi hampir semua pengeluar peralatan komunikasi data masih menggunakan standard asal, jadi RS-232-C masih merupakan antara muka yang paling popular dan digunakan secara meluas. Penyambung RS-449 menggunakan penyambung 37-pin dan 9-pin standard ISO Semua litar yang saling bersambung kecuali litar saluran sekunder (saluran kata balik) menggunakan penyambung 37-pin, dan saluran kedua Litar menggunakan penyambung 9-pin. Ciri-ciri elektrik RS-449 ditentukan oleh RS-422-A untuk litar seimbang dan mempunyai spesifikasi yang lebih kurang sama seperti V.11, manakala RS-423-A umumnya mempunyai spesifikasi yang sama seperti V.10. V.35 V.35 ialah spesifikasi antara muka terminal universal Sebenarnya, V.35 ialah spesifikasi modem untuk penghantaran data segerak 48Kbps pada garis lebar kumpulan 60-108kHz sebahagian daripadanya menerangkan spesifikasi antara muka terminal. V.35 tidak menyatakan ciri mekanikal, iaitu bentuk penyambung. Walau bagaimanapun, disebabkan oleh populariti modem spesifikasi American Bell 48Dbps-64Kbps, ISO2593 34-pin digunakan secara meluas. Keadaan elektrik modem audio untuk penghantaran analog menggunakan V.28 (litar intersambung gelung arus tidak seimbang), manakala modem jalur lebar menggunakan litar gelung arus seimbang. X.21 X.21 ialah spesifikasi untuk antara muka antara terminal segerak (DTE) dan terminal talian (DCE) dalam rangkaian data awam. Terutamanya menetapkan dua fungsi: satu ialah, seperti antara muka lain, ia menetapkan lapisan fizikal ciri-ciri elektrik, bentuk penyambung, ciri-ciri fungsi litar yang saling berkaitan, dan lain-lain adalah rangkaian yang mengawal fungsi pensuisan rangkaian fungsi lapisan rangkaian. Dalam sambungan talian khusus, hanya fungsi lapisan fizikal digunakan, manakala dalam rangkaian data bertukar talian, kedua-dua lapisan fizikal dan fungsi lapisan rangkaian digunakan. Pin penyambung yang digunakan untuk antara muka X.21 hanya menggunakan 15 pin Ciri-ciri elektrik merujuk kepada V.10 dan V.11 keadaan elektrik antara muka siri V. Penyegerakan rangkaian digital adalah penyegerakan hamba yang berada di bawah jam induk rangkaian.
HDLC (Protokol Kawalan Pautan Data Lanjutan)
HDLC ialah protokol kawalan dengan kebolehpercayaan tinggi dan penghantaran berkelajuan tinggi. Ciri-cirinya adalah seperti berikut: ia boleh menghantar apa-apa kombinasi bit secara berterusan tanpa menunggu tindak balas daripada penerima; ia sesuai untuk komunikasi antara komputer; HDLC adalah bersamaan dengan kaedah standard bahagian lapisan pautan data model rujukan asas OSI. HDLC mempunyai pelbagai aplikasi, dan kebanyakan lapisan pautan data protokol moden adalah berdasarkan HDLC.
SDLC (Kawalan Pautan Data Segerak)
ialah protokol yang dibangunkan oleh IBM dan menjadi protokol lapisan kawalan pautan data SNA. Malah, ia juga termasuk dalam HDLC.
FDDI (Antara Muka Data Teragih Gentian)
Kelajuan penghantaran FDDI ialah 100Mbps, media penghantaran adalah gentian optik, dan ia adalah LAN terkawal token. Kelajuan jam penghantaran fizikal FDDI ialah 125MHz, tetapi kelajuan sebenar hanya 100Mbps. Bilangan maksimum stesen kerja yang sebenarnya boleh disambungkan ialah 500, tetapi disyorkan untuk menggunakan kurang daripada 100. Pada asasnya terdapat dua jenis bentuk sambungan FDDI: satu ialah struktur gelang yang terdiri daripada dua gelang, gelung primer dan gelung sekunder yang satu lagi ialah struktur pokok dengan hab sebagai pusat; Jarak antara stesen kerja ialah 2KM menggunakan gentian optik dan 100M menggunakan pasangan terpiuh. Walau bagaimanapun, untuk gentian optik mod tunggal, piawaian telah ditetapkan bahawa jarak antara nod boleh dilanjutkan kepada lebih daripada 2KM. FDDI mempunyai tiga antara muka: DAS (stesen aksesori dwi SAS (stesen aksesori tunggal (Concentrater); Biasanya hanya gelung primer digunakan, dan gelung sekunder berada dalam mod siap sedia sebagai sistem sandaran.
SNMP (Simple Network Management Protocol)
Protokol pengurusan rangkaian dalam set protokol TCP/IP. telah diterima pakai secara meluas. Menggunakan model pengurusan SNMP, protokol untuk mengurus INTERNET berfungsi pada lapisan aplikasi TCP/IP. Kelebihannya ialah protokol boleh ditentukan tanpa bergantung pada sifat lapisan fizikal rangkaian Satu protokol biasa boleh digunakan untuk semua rangkaian dan pengurusan pendekatan klien/pelayan boleh digunakan antara pengurus dan yang diuruskan dipanggil ejen (alat ); jika pengurus bekerja sebagai pelanggan, ia boleh dipanggil pengurus atau stesen pengurusan. Fungsi ejen harus merangkumi pengurusan sistem pengendalian dan lapisan pengurusan rangkaian, mendapatkan maklumat tujuh lapisan tentang objek, dan menggunakan protokol pengurusan rangkaian SNMP untuk memberitahu pentadbir maklumat tersebut. Pengurus itu sendiri harus meminta maklumat tentang objek disimpan dalam pangkalan data maya MIB (Pangkalan Maklumat Pengurusan) yang terkandung dalam ejen. Untuk SNMP, ia dikehendaki boleh mendapatkan atau menetapkan objek daripada pengurusan kepada objek pengurusan rangkaian ejen itu sendiri. Ejen hendaklah melengkapkan respons yang diminta oleh pengurus. Pada masa yang sama, ejen itu sendiri juga harus memberitahu pengurus tentang peristiwa yang berlaku disebabkan oleh ejen. 10. Protokol titik ke titik PPP (protokol titik ke titik) PPP, dirumuskan sebagai RFC1171/1172, ialah protokol standard Internet untuk menyampaikan protokol LAN termasuk IP pada talian titik ke titik. PPP telah serasi berbilang protokol sejak ia dicipta dan direka bentuk untuk mempunyai pautan data yang tidak bergantung pada protokol lapisan rangkaian. Apabila PPP digunakan untuk menyampaikan pelbagai protokol lapisan rangkaian, setiap protokol lapisan rangkaian mesti mempunyai spesifikasi tertentu yang sepadan dengan PPP, dan beberapa spesifikasi ini sudah wujud. Pemasangan sebenar PPP telah bermula, terutamanya pengeluar penghala yang mesti menyesuaikan diri dengan pelbagai protokol sedang aktif menerima pakai PPP. PPP terdiri daripada dua protokol: satu ialah LCP (Data Link Control Protocol) yang digunakan untuk memastikan pautan data yang bebas daripada protokol; satu lagi digunakan untuk melaksanakan fungsi kawalan protokol lapisan rangkaian dalam persekitaran PPP (Network Control Protokol). Untuk tujuannya, NCP perlu dinyatakan dalam setiap protokol lapisan rangkaian. Nama khusus NCP berbeza dalam protokol lapisan rangkaian yang sepadan. Untuk lebih tepat, protokol yang ditentukan oleh PPP hanyalah LCP Bagi cara meletakkan NCP dan protokol lapisan rangkaian ke dalam bingkai PPP, terpulang kepada pengeluar yang membangunkan pelbagai protokol lapisan rangkaian. Bingkai PPP mempunyai fungsi menghantar LCP, NCP dan protokol lapisan rangkaian. Tiada sekatan khas pada spesifikasi lapisan fizikal yang menggunakan LCP. Penyambung fizikal biasa seperti RS-232-C, RS-422/423 dan V.35 boleh digunakan. Tiada peraturan khas mengenai bidang aplikasi kelajuan penghantaran Anda boleh menggunakan kelajuan penghantaran yang dibenarkan oleh spesifikasi lapisan fizikal. Sebaliknya, gunakan talian komunikasi dupleks penuh.
Untuk lebih banyak pengetahuan berkaitan, sila lawati ruangan Soalan Lazim!
Atas ialah kandungan terperinci Bolehkah komunikasi rangkaian dijalankan tanpa protokol?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!