Apakah bahagian yang boleh dibahagikan kepada linux?

Linux boleh dibahagikan kepada 4 bahagian: 1. Kernel, yang mengawal semua perkakasan dan perisian pada sistem komputer dan bertanggungjawab terutamanya untuk pengurusan memori sistem, pengurusan program perisian, pengurusan peranti perkakasan dan pengurusan sistem fail; 2. Alat GNU, alat yang diperlukan selain daripada peranti perkakasan yang dikawal kernel, seperti shell 3. Persekitaran desktop, seperti KDE 4. Perisian aplikasi.

Persekitaran pengendalian tutorial ini: sistem linux5.9.8, komputer Dell G3.

Linux ialah sistem pengendalian seperti UNIX sumber terbuka dan percuma. Ia diilhamkan terutamanya oleh idea Minix dan Unix Ia adalah sistem pengendalian berbilang pengguna, berbilang tugas, berbilang benang dan berbilang CPU berasaskan POSIX. Linux boleh dibahagikan kepada empat bahagian berikut:

• Inti Linux
• Alat GNU
• Persekitaran desktop grafik
• Perisian aplikasi

Rajah di bawah ialah rajah blok struktur asas, menunjukkan cara setiap bahagian berfungsi bersama untuk membentuk sistem Linux yang lengkap.

1. Inti Linux

Inti sistem Linux ialah kernel. Kernel mengawal semua perkakasan dan perisian pada sistem komputer. Kernel bertanggungjawab terutamanya untuk empat fungsi berikut:

• Pengurusan memori sistem
• Pengurusan program perisian
• Pengurusan peranti perkakasan
• Pengurusan sistem fail

1.1 Pengurusan Memori Sistem

Salah satu fungsi utama kernel sistem pengendalian ialah pengurusan memori. Kernel bukan sahaja menguruskan memori fizikal yang tersedia pada pelayan, ia juga boleh mencipta dan mengurus memori maya (iaitu, memori yang sebenarnya tidak wujud). Kernel melaksanakan memori maya melalui ruang storan pada cakera keras Kawasan ini dipanggil ruang swap. Kernel sentiasa menukar kandungan memori maya antara ruang swap dan memori fizikal sebenar. Ini menjadikan sistem berfikir ia mempunyai lebih banyak memori yang tersedia daripada memori fizikal.

Unit storan memori dibahagikan kepada banyak blok mengikut kumpulan, dan blok ini dipanggil halaman. Kernel meletakkan setiap halaman memori dalam memori fizikal atau ruang swap. Kernel kemudian mengekalkan jadual halaman memori, menunjukkan halaman mana yang terletak dalam memori fizikal dan halaman mana yang telah ditukar ke cakera.

Inti akan merekodkan halaman memori yang sedang digunakan dan secara automatik menyalin halaman memori yang belum diakses untuk tempoh masa ke kawasan ruang swap (dipanggil swapping out) - walaupun masih terdapat memori yang tersedia. Apabila program ingin mengakses halaman memori yang telah ditukar, kernel mesti menukar halaman memori lain dari memori fizikal untuk memberi ruang untuknya, dan kemudian menukar halaman memori yang diminta dari ruang swap. Jelas sekali, proses ini mengambil masa dan melambatkan proses berjalan. Selagi sistem Linux berjalan, proses menukar halaman memori untuk menjalankan program tidak akan berhenti.

1.2 Pengurusan program perisian
Sistem pengendalian Linux memanggil program yang sedang dijalankan sebagai proses. Kernel mencipta proses pertama (dipanggil proses init) untuk memulakan semua proses lain pada sistem. Apabila kernel bermula, ia memuatkan proses init ke dalam ingatan maya. Apabila kernel memulakan sebarang proses lain, ia memperuntukkan kawasan peribadi dalam memori maya kepada proses baharu untuk menyimpan data dan kod yang digunakan oleh proses tersebut.
Sistem init sistem pengendalian Linux menggunakan tahap larian. Tahap larian menentukan bahawa proses init menjalankan jenis proses tertentu yang ditakrifkan dalam fail /etc/inittab atau direktori
/etc/rcX.d. Sistem pengendalian Linux mempunyai 5 peringkat larian permulaan.

Apabila tahap larian ialah 1, hanya proses sistem asas dan proses terminal konsol dimulakan. Kami memanggil mod pengguna tunggal ini. Mod pengguna tunggal biasanya digunakan untuk penyelenggaraan sistem fail kecemasan apabila terdapat masalah sistem. Jelas sekali, dalam mod ini, hanya seorang (biasanya pentadbir sistem) boleh log masuk ke sistem untuk memanipulasi data.

Tahap larian permulaan standard ialah 3. Pada tahap larian ini, kebanyakan perisian aplikasi, seperti program sokongan rangkaian, akan bermula. Satu lagi runlevel biasa dalam Linux ialah 5. Pada tahap larian ini, sistem akan memulakan sistem X Window grafik, membenarkan pengguna log masuk ke sistem melalui tetingkap desktop grafik.

Sistem Linux boleh mengawal fungsi keseluruhan sistem dengan melaraskan tahap larian permulaan. Dengan melaraskan tahap larian daripada 3 kepada 5, sistem boleh diubah daripada sistem berasaskan konsol kepada sistem X Window grafik yang lebih maju.

1.3 Pengurusan peranti perkakasan
Satu lagi tanggungjawab kernel ialah mengurus peranti perkakasan. Mana-mana peranti yang sistem Linux perlu berkomunikasi dengan perlu mempunyai kod pemacunya dalam kod kernel. Kod pemacu bertindak sebagai orang tengah antara aplikasi dan peranti perkakasan, membolehkan data ditukar antara kernel dan peranti. Terdapat dua kaedah untuk memasukkan kod pemacu peranti dalam kernel Linux:

• Kod pemacu peranti yang disusun ke dalam kernel
• Modul pemacu peranti yang boleh dimasukkan ke dalam kernel

Sistem Linux menganggap peranti perkakasan sebagai fail khas, dipanggil fail peranti. Terdapat 3 kategori fail peranti:

• Fail peranti aksara: merujuk kepada peranti yang hanya boleh memproses satu aksara pada satu masa semasa memproses data. Kebanyakan jenis modem dan terminal dicipta sebagai fail peranti aksara
• Sekat fail peranti: merujuk kepada peranti yang boleh mengendalikan sebahagian besar data pada satu masa, seperti cakera keras.
• Fail peranti rangkaian: merujuk kepada peranti yang menggunakan paket data untuk menghantar dan menerima data, termasuk pelbagai kad rangkaian dan peranti gelung balik khas.

1.4 Pengurusan Sistem Fail
Kernel Linux menyokong membaca dan menulis data daripada cakera keras melalui pelbagai jenis sistem fail. Jadual 1-1 menyenaraikan sistem fail standard yang digunakan oleh sistem Linux untuk membaca dan menulis data.

2.GUN Tools

Selain mengawal peranti perkakasan oleh kernel, sistem pengendalian juga memerlukan alatan untuk melaksanakan beberapa fungsi standard, seperti fail kawalan dan prosedur. Set alat teras untuk sistem Linux ini dipanggil pakej coreutils (utiliti teras). Pakej coreutils GNU terdiri daripada tiga bahagian:

• Alat untuk memproses fail
• Alat untuk memanipulasi teks
• Alat untuk pengurusan proses

2.1 shell

GNU/Linux shell ialah alat interaktif khas. Ia menyediakan pengguna dengan cara untuk melancarkan program, mengurus fail dalam sistem fail dan proses yang dijalankan pada sistem Linux. Inti shell ialah gesaan baris arahan. Gesaan baris arahan ialah bahagian interaktif shell. Ia membolehkan anda memasukkan arahan teks dan kemudian mentafsir arahan dan melaksanakannya dalam kernel. Anda juga boleh meletakkan berbilang arahan shell ke dalam fail dan melaksanakannya sebagai program. Fail ini dipanggil skrip shell.

Pada sistem Linux, biasanya terdapat beberapa cengkerang Linux tersedia. Cangkerang yang berbeza mempunyai ciri yang berbeza, ada yang lebih baik untuk mencipta skrip, dan ada yang lebih baik untuk mengurus proses. Cangkang lalai untuk semua pengedaran Linux ialah cangkerang bash. Bash shell dibangunkan oleh projek GNU dan dianggap sebagai standard Unix shell.

2.1.1 Jenis shell

Apakah jenis program shell yang dimulakan oleh sistem bergantung pada konfigurasi ID pengguna peribadi anda. Dalam fail /etc/passwd, program shell lalai disenaraikan dalam medan ke-7 rekod ID pengguna. Sebaik sahaja pengguna log masuk ke terminal konsol maya atau memulakan emulator terminal dalam GUI, program shell lalai mula berjalan. Contohnya: root pengguna menggunakan /bin/bash (bash shell) sebagai program shell lalainya

[root@node1 bin]# cat /etc/passwdroot:x:0:0:root:/root:/bin/bash
bin:x:1:1:bin:/bin:/sbin/nologin
daemon:x:2:2:daemon:/sbin:/sbin/nologin
adm:x:3:4:adm:/var/adm:/sbin/nologin
lp:x:4:7:lp:/var/spool/lpd:/sbin/nologin

Tetapi terdapat shell lalai lain ialah /bin/sh, iaitu shell sistem lalai skrip shell sistem yang perlu digunakan semasa permulaan. Anda sering melihat beberapa pengedaran menggunakan pautan lembut untuk menetapkan shell sistem lalai kepada bash shell, seperti pengedaran CentOS:
$ ls -l /bin/sh

lrwxrwxrwx. 1 root root 4 Mar 18 15:05 /bin/sh -> bash

/bin/ sh bersamaan dengan /bin/bash --posix Menggunakan sh untuk memanggil dan melaksanakan skrip adalah bersamaan dengan menghidupkan mod standard POSIX bagi bash.

2.1.2 Hubungan ibu bapa-anak bagi shell

Cangkang interaktif lalai yang digunakan untuk log masuk ke terminal pengawal maya atau menjalankan emulator terminal dalam GUI ialah cangkerang induk.
Apabila anda memasukkan perintah /bin/bash atau perintah bash setara yang lain selepas gesaan CLI, program shell baharu dicipta. Program shell ini dipanggil shell kanak-kanak. Subkulit juga mempunyai gesaan CLI dan juga akan menunggu input arahan.
Contohnya: menggunakan ps -f

[root@node1 bin]# ps -fUID        PID  PPID  C STIME TTY          TIME CMD
root       727   711  0 11:01 pts/0    00:00:00 -bash
root      4385   727  0 12:06 pts/0    00:00:00 ps -f

Apabila menggunakan ps -f, dua proses dipaparkan. ID proses salah satu proses ialah 727, dan ia menjalankan program bash shell. ID proses proses lain ialah 4385, yang sepadan dengan arahan ps -f.

[root@node1  bin]# bash[root@node1  bin]#  ps -fUID        PID  PPID  C STIME TTY          TIME CMD
root       727   711  0 11:01 pts/0    00:00:00 -bash
root      4492   727  0 12:08 pts/0    00:00:00 bashroot      4512  4492  0 12:08 pts/0    00:00:00 ps -f

Selepas memasukkan command bash, subkulit muncul. Ps -f kedua dilaksanakan dalam subkulit. Anda boleh melihat daripada hasil yang dipaparkan bahawa terdapat dua program bash shell yang sedang berjalan. ID proses asal program bash shell pertama, yang merupakan proses shell induk, ialah 727. Program bash shell kedua, proses subkulit, mempunyai PID 4492. Ambil perhatian bahawa ID proses induk (PPID) subkulit ialah 727, menunjukkan bahawa proses kulit induk ialah proses induk subkulit. Apabila proses subkulit dijana, hanya sebahagian daripada persekitaran proses induk disalin ke persekitaran subkulit.

3.Linux Desktop Environment

1.KDE (K Desktop Environment, K Desktop Environment) pada asalnya dikeluarkan sebagai projek sumber terbuka dalam 1996. Ia menjana persekitaran desktop grafik yang serupa dengan Microsoft Windows.

Desktop KDE membenarkan anda meletakkan ikon aplikasi dan ikon fail di lokasi tertentu pada desktop. Klik ikon aplikasi dan sistem Linux akan menjalankan aplikasi. Klik ikon fail dan desktop KDE menentukan aplikasi yang hendak digunakan untuk mengendalikan fail.

2.GNOME (Persekitaran Model Objek Rangkaian GNU, Persekitaran Model Objek Rangkaian GNU) ialah satu lagi persekitaran desktop Linux yang popular. GNOME pertama kali dikeluarkan pada tahun 1999 dan telah menjadi persekitaran desktop lalai untuk banyak pengedaran Linux.

3. Desktop Unity

Jika anda menggunakan pengedaran Linux Ubuntu, anda akan perasan bahawa ia agak berbeza daripada KDE dan GNOME persekitaran desktop tidak sama. Tepatnya, ini kerana syarikat yang bertanggungjawab membangunkan Ubuntu memutuskan untuk menggunakan persekitaran desktop Linuxnya sendiri yang dipanggil Unity.

Desktop Unity dinamakan sempena matlamat projek - untuk menyediakan pengalaman desktop yang konsisten untuk stesen kerja, tablet dan peranti mudah alih. Sama ada anda menggunakan Ubuntu pada stesen kerja atau telefon mudah alih, desktop Unity berfungsi dengan cara yang sama.

Cadangan berkaitan: "Tutorial Video Linux"

Atas ialah kandungan terperinci Apakah bahagian yang boleh dibahagikan kepada linux?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!