`#if DEBUG` lwn. `[Conditional('DEBUG')]`: Pendekatan Kompilasi Bersyarat Mana Yang Perlu Anda Pilih?

#if DEBUG lwn. [Conditional("DEBUG")]: Pilihan bijak

Dalam pembangunan projek berskala besar, pilihan dua kaedah penyusunan bersyarat #if DEBUG dan [Conditional("DEBUG")] adalah penting. Memahami perbezaan halus antara kedua-duanya adalah penting untuk memastikan prestasi optimum dan kejelasan kod.

#if DEBUG: Kecualikan kod

daripada IL

#if DEBUG Susun kod bersyarat berdasarkan kehadiran atau ketiadaan simbol DEBUG semasa penyusunan. Kod dalam blok #if DEBUG wujud dalam kod sumber, tetapi dikecualikan daripada bahasa perantaraan (IL) apabila disusun untuk mod keluaran (iaitu, tanpa simbol DEBUG). Ini menghasilkan peningkatan prestasi yang ketara kerana arahan yang tidak perlu tidak disertakan dalam IL.

[Conditional("DEBUG")]: Tinggalkan panggilan

pada masa penyusunan

Sebaliknya, [Conditional("DEBUG")] mengubah suai kaedah, menyatakan bahawa kaedah tersebut harus disertakan dalam IL tanpa mengira kehadiran simbol DEBUG. Walau bagaimanapun, panggilan ke kaedah yang ditandakan dengan [Conditional("DEBUG")] ditinggalkan pada masa penyusunan melainkan simbol DEBUG hadir dalam perhimpunan panggilan. Ini membolehkan kaedah wujud dalam kod yang disusun tanpa menjejaskan prestasi dalam binaan keluaran.

Pilih kaedah yang betul

Pilihan dua kaedah bergantung pada tujuan penggunaan:

• #if DEBUG: sesuai untuk kod yang harus dikecualikan sepenuhnya daripada binaan keluaran (cth. log nyahpepijat, pembilang prestasi).
• [Conditional("DEBUG")]: adalah untuk kaedah yang sepatutnya ada dalam semua versi, tetapi hanya dipanggil apabila perlu (cth. semakan pengesahan, pengesahan parameter).

Contoh kes penggunaan

#if DEBUG:

<code class="language-csharp">#if DEBUG
    public void SetPrivateValue(int value) { ... }
#endif</code>

Dalam kes ini, kod tetapan nilai peribadi hanya akan disusun jika simbol DEBUG hadir, memastikan keluaran binaan bersih.

[Conditional("DEBUG")]:

<code class="language-csharp">[Conditional("DEBUG")]
protected void VerifyPropertyName(String propertyName) { ... }</code>

Kaedah ini sentiasa ada dalam IL yang disusun, tetapi panggilan kepadanya hanya disertakan jika simbol DEBUG hadir dalam himpunan panggilan.

Elakkan menggunakan [Conditional("DEBUG")] untuk sarang bersyarat

Dengan [Conditional("DEBUG")], panggilan kepada kaedah itu ditinggalkan pada masa penyusunan, walaupun jika panggilan itu sendiri berada di dalam blok #if DEBUG. Ini mengelakkan keperluan untuk menyusahkan keadaan:

<code class="language-csharp">#if DEBUG
    public void DoSomething() { }
#endif

public void Foo()
{
#if DEBUG
        DoSomething(); // 这种方法很繁琐，而且视觉上不美观
#endif
}</code>

Perbandingan:

<code class="language-csharp">[Conditional("DEBUG")]
public void DoSomething() { }

public void Foo()
{
    DoSomething(); // 代码更简洁，并且只有在定义了 DEBUG 时才包含调用
}</code>

Kesimpulan

Memahami perbezaan halus antara #if DEBUG dan [Conditional("DEBUG")] membolehkan pembangun membuat pilihan termaklum untuk penyusunan bersyarat. Dengan memilih pendekatan yang betul, projek boleh mendapat manfaat daripada prestasi yang lebih tinggi, kod yang lebih bersih dan masa pembangunan yang lebih singkat.

Atas ialah kandungan terperinci `#if DEBUG` lwn. `[Conditional('DEBUG')]`: Pendekatan Kompilasi Bersyarat Mana Yang Perlu Anda Pilih?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!