Rumah >pembangunan bahagian belakang >C++ >#if DEBUG vs. Conditional('DEBUG'): Teknik Penyusunan Bersyarat Mana Yang Harus Anda Pilih untuk Projek C# Anda?

#if DEBUG vs. Conditional('DEBUG'): Teknik Penyusunan Bersyarat Mana Yang Harus Anda Pilih untuk Projek C# Anda?

Linda Hamilton
Linda Hamiltonasal
2025-01-12 10:25:45295semak imbas

#if DEBUG vs. Conditional(

Teknik Kompilasi Bersyarat: #if DEBUG vs. Conditional("DEBUG")

Dalam projek berskala besar, pembangun selalunya perlu membezakan antara binaan nyahpepijat dan keluaran untuk dayakan atau lumpuhkan bahagian kod tertentu. Dua pendekatan biasa untuk ini ialah #if DEBUG dan Conditional("DEBUG").

if DEBUG

jika arahan DEBUG mengecualikan kod daripada mencapai Bahasa Perantaraan (IL) semasa binaan keluaran, menyembunyikan dengan berkesan ia pada masa penyusunan. Pendekatan ini memastikan bahawa kod tidak akan hadir dalam boleh laku akhir.

Kelebihan:

  • Pengecualian kod yang cekap: Kod yang hanya diperlukan untuk penyahpepijatan ialah dikeluarkan sepenuhnya, mengurangkan saiz boleh laku dan masa jalan prestasi.

Kelemahan:

  • Pembungkusan bersyarat: Jika panggilan ke kaedah yang dikecualikan secara bersyarat wujud dalam kod yang tidak dikecualikan, ia mungkin membawa kepada kompilasi ralat.

Bersyarat("DEBUG")

Atribut Bersyarat("DEBUG") menandai kaedah atau jenis yang akan dikecualikan secara bersyarat berdasarkan simbol kompilasi DEBUG. Walau bagaimanapun, tidak seperti #if DEBUG, kod masih ada dalam IL, tetapi panggilan ke kaedah dioptimumkan kecuali DEBUG ditetapkan apabila pemanggil dikompilasi.

Kelebihan:

  • Kod pembersih: Kaedah yang ditanda dengan Bersyarat("DEBUG") tidak memerlukan pembalut bersyarat, membenarkan kod yang lebih bersih dan boleh diselenggara.
  • Pengecualian fleksibel: Panggilan ke kaedah boleh diabaikan secara terpilih semasa binaan keluaran, tanpa menjejaskan kehadiran kaedah itu sendiri.

Kelemahan :

  • Kod bloat: Kaedah ini masih ada dalam IL, berpotensi meningkatkan saiz boleh laku.

Pertimbangan Penggunaan

Pilihan antara #if DEBUG dan Conditional("DEBUG") bergantung pada keperluan khusus projek.

  • #if DEBUG: Ideal untuk mengecualikan kod yang amat diperlukan untuk penyahpepijatan dan tidak sepatutnya terdapat dalam produk akhir.
  • Bersyarat("DEBUG"): Sesuai untuk kaedah yang sepatutnya wujud dalam binaan nyahpepijat dan keluaran tetapi hanya perlu dipanggil semasa nyahpepijat.

Contoh: Menggunakan Conditional("DEBUG") untuk Parameter Pengesahan

`
[Conditional("DEBUG")]
protected void VerifyPropertyName(String propertyName)
{

// ... code to validate property name ...

}
`

Kaedah ini memastikan bahawa nama sifat disahkan semasa penyahpepijatan, tetapi panggilan ke ia ditinggalkan semasa binaan keluaran.

Contoh: Menggunakan #if DEBUG untuk Tetapan Konfigurasi

`

jika DEBUG

public const String ENDPOINT = "Localhost";

lain

public const String ENDPOINT = "BasicHttpBinding";

endif

`

Pemalar ini dikonfigurasikan secara berbeza berdasarkan bendera DEBUG, membenarkan pengikatan komunikasi yang berbeza untuk binaan nyahpepijat dan keluaran.

Nota Penting Berkenaan Bersyarat("DEBUG")

Adalah penting untuk sedar bahawa panggilan ke kaedah yang dianotasi dengan Conditional("DEBUG") dikecualikan semasa penyusunan, bukan masa jalan. Ini bermakna bahawa sebarang panggilan kepada kaedah sedemikian dari dalam himpunan yang disusun bersyarat akan dialih keluar secara kekal, walaupun DEBUG ditakrifkan dalam himpunan panggilan.

Atas ialah kandungan terperinci #if DEBUG vs. Conditional('DEBUG'): Teknik Penyusunan Bersyarat Mana Yang Harus Anda Pilih untuk Projek C# Anda?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!

Kenyataan:
Kandungan artikel ini disumbangkan secara sukarela oleh netizen, dan hak cipta adalah milik pengarang asal. Laman web ini tidak memikul tanggungjawab undang-undang yang sepadan. Jika anda menemui sebarang kandungan yang disyaki plagiarisme atau pelanggaran, sila hubungi admin@php.cn