Rumah >pembangunan bahagian belakang >Tutorial Python >Adakah Kekurangan Pembolehubah Peribadi Python merupakan Norma Budaya atau Amalan Pengaturcaraan Bunyi?

Adakah Kekurangan Pembolehubah Peribadi Python merupakan Norma Budaya atau Amalan Pengaturcaraan Bunyi?

Mary-Kate Olsen
Mary-Kate Olsenasal
2024-12-27 01:43:09926semak imbas

Is Python's Lack of Private Variables a Cultural Norm or a Sound Programming Practice?

Pembolehubah Peribadi Python: Norma Budaya atau Amalan Terbaik Pengaturcaraan?

Di Java, mengurus kebolehaksesan pembolehubah kelas dengan persendirian, awam dan dilindungi pengubah suai memastikan pengkapsulan data dan menghalang pengubahsuaian yang tidak dibenarkan. Walau bagaimanapun, Python nampaknya menentang konvensyen ini, dan pandangan Bruce Eckels dalam "Python 3 Patterns, Recipes and Idioms" menimbulkan persoalan tentang keperluan pengubah suai tersebut.

Eckels menyatakan bahawa kelas Python secara automatik mencipta pembolehubah contoh dalam pembina, menjadikan pembangun bebas mengaksesnya secara terbuka. Ini menimbulkan kebimbangan kerana kod luaran berpotensi mengubah pembolehubah ini, menghalang integriti data.

Untuk menangani kebimbangan ini, budaya Python menetapkan bahawa pengaturcara mengelak daripada mengedit pembolehubah milik kelas lain. Norma sedemikian menggalakkan pengaturcaraan yang bertanggungjawab dan mengukuhkan tanggapan bahawa kod luaran tidak boleh mengganggu kefungsian kelas dalaman.

Walaupun amalan budaya ini, konvensyen penamaan Python menyediakan penyelesaian untuk meniru pembolehubah persendirian. PEP 8 mengesyorkan menggunakan awalan garis bawah berganda (__foo) untuk menandakan pembolehubah sebagai tidak boleh diakses untuk kod di luar ruang nama yang mengandungi. Walaupun mekanisme penamaan ini tidak menguatkuasakan privasi sebenar, ia berfungsi sebagai konvensyen yang kuat yang tidak menggalakkan manipulasi pembolehubah luaran.

Selain itu, awalan garis bawah tunggal (_bar) menandakan bahawa pembolehubah harus digunakan untuk kegunaan dalaman dalam kelas atau modul . Walaupun ia tidak menghalang capaian luaran, konvensyen ini memberi isyarat bahawa pembolehubah tersebut harus kekal tidak disentuh.

Ringkasnya, ketiadaan pembolehubah persendirian sebenar dalam Python memaksa pematuhan kepada amalan terbaik pengaturcaraan dan penyelenggaraan kod yang bertanggungjawab. Dengan menghormati sempadan kelas dan menggunakan konvensyen penamaan yang sesuai, pengaturcara Python memastikan integriti kod dan mempromosikan perisian yang bersih dan boleh diselenggara.

Atas ialah kandungan terperinci Adakah Kekurangan Pembolehubah Peribadi Python merupakan Norma Budaya atau Amalan Pengaturcaraan Bunyi?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!

Kenyataan:
Kandungan artikel ini disumbangkan secara sukarela oleh netizen, dan hak cipta adalah milik pengarang asal. Laman web ini tidak memikul tanggungjawab undang-undang yang sepadan. Jika anda menemui sebarang kandungan yang disyaki plagiarisme atau pelanggaran, sila hubungi admin@php.cn