Mengapa Pembolehubah Antara Muka dalam Java Statik dan Akhir?

Memahami Sifat Statik dan Akhir Pembolehubah Antara Muka

Di Java, pembolehubah antara muka mempunyai dua ciri asas: kedua-duanya statik dan muktamad oleh lalai. Atribut ini menimbulkan persoalan tentang rasional di sebalik keputusan reka bentuk ini.

Pembolehubah Statik dalam Antara Muka

Philip Shaw, dalam Soalan Lazim reka bentuk antara muka Java, menerangkan bahawa pembolehubah antara muka adalah statik kerana antara muka itu sendiri tidak boleh digunakan secara langsung. Sebaliknya, mereka dilaksanakan oleh kelas yang menerima pakai kontrak mereka. Memandangkan tiada tika antara muka, nilai untuk pembolehubahnya mesti diberikan dalam konteks statik, di mana tiada tika wujud.

Kemuncak Pembolehubah Antara Muka

Pengubah suai akhir digunakan pada pembolehubah antara muka memastikan bahawa nilai yang diberikan adalah pemalar tidak berubah. Konsep ini sejajar dengan tujuan utama antara muka, iaitu untuk menentukan kontrak. Antara muka harus menawarkan tingkah laku tetap dan jelas untuk melaksanakan kelas, dan pemalar tidak berubah mengukuhkan prinsip ini. Mengubah suai keadaan antara muka selepas instantiasi kelas akan menjejaskan kestabilan dan kebolehramalan keseluruhan sistem.

Oleh itu, sifat statik dan muktamad pembolehubah antara muka dalam Java berpunca daripada ciri-ciri sedia ada antara muka dan peranannya dalam menyediakan tidak serta-merta dan kontrak tidak berubah.

Atas ialah kandungan terperinci Mengapa Pembolehubah Antara Muka dalam Java Statik dan Akhir?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!