Bahasa Java mempunyai set konvensyen penamaan yang mantap yang membantu mengekalkan kebolehbacaan dan organisasi kod. Konvensyen ini didokumenkan secara terperinci dalam Spesifikasi Bahasa Java (JLS) dan boleh dikelaskan kepada tipografi dan tatabahasa.
Konvensyen Tipografi
Konvensyen penamaan tipografi meliputi pakej, kelas, antara muka, kaedah, medan dan pembolehubah jenis. Mengikuti mereka membantu mengekalkan kod yang konsisten dan mengelakkan kekeliruan, menjadikannya lebih mudah untuk digunakan dan diselenggara. Antara amalan terbaik:
Pakej dan modul: Ia mestilah berhierarki, dipisahkan oleh noktah dan terdiri daripada huruf kecil. Pakej yang digunakan di luar organisasi mesti bermula dengan domain ke belakang, seperti com.google atau org.apache.
Kelas dan antara muka: Mereka mesti mempunyai nama PascalCase, seperti ArrayList atau FutureTask, memilih nama penuh dan mengelakkan singkatan, melainkan diterima secara meluas (HttpUrl dan bukannya HTTPURL).
Kaedah dan medan: Dinamakan dalam camelCase dengan huruf kecil pertama, seperti remove atau getCapacity. Medan malar (statik akhir) mesti ditulis dengan huruf besar dengan perkataan yang dipisahkan dengan garis bawah, contohnya, MAX_VALUE.
Pembolehubah setempat: Boleh menggunakan singkatan dan aksara individu, seperti i, jumlah atau indeks, terutamanya untuk gelung dan pembolehubah sementara.
Parameter jenis: Ini biasanya huruf tunggal, seperti T untuk jenis generik, E untuk jenis elemen koleksi dan K dan V untuk kunci dan nilai peta.
Konvensyen Tatabahasa
Konvensyen tatabahasa berbeza-beza bergantung pada jenis pengecam, dengan tumpuan untuk memberikan kejelasan kepada fungsi elemen:
Kelas: Gunakan kata nama atau frasa nama (Thread, ArrayList), manakala kelas utiliti biasanya dijamak (Collections, Collectors).
Antaramuka: Nama antara muka boleh menggunakan kata nama atau kata adjektif yang berakhir dengan "boleh" atau "boleh", seperti Boleh Dijalankan atau Boleh Dibandingkan.
Kaedah: Fungsi tindakan mempunyai nama dalam kata kerja (tambah, drawImage). Kaedah Boolean selalunya bermula dengan is atau has (isEnabled, hasNext).
Pendapat dan penetap: Kaedah yang mengembalikan nilai mempunyai nama dengan kata nama atau bermula dengan get, manakala kaedah yang mengubah suai nilai bermula dengan set. Contoh: getAge dan setAge.
Kaedah penukaran: Untuk penukaran jenis, konvensyen seperti toString dan asList digunakan. Kilang statik biasanya dinamakan dengan dari, daripada, atau getInstance.
Kepentingan Konvensyen
Menghormati konvensyen ini meningkatkan kebolehbacaan dan ketekalan kod, menjadikan kerja berpasukan dan penyelenggaraan lebih mudah. Walaupun konvensyen tipografi lebih tegar, konvensyen tatabahasa membenarkan lebih fleksibiliti, membolehkan pengaturcara menyesuaikan diri dengan keperluan konteks dan penggunaan konvensional.
Atas ialah kandungan terperinci Perkara Mengguna pakai konvensyen penamaan yang diterima umum. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!